Als je een nieuwe
omgeving wilt leren kennen, doe dat dan bij nacht. Dan is alles zoveel mooier.
Ooit logeerden wij in de
Dordogne in een nogal afgelegen huis. Mooi is het daar. De heuvelachtige omgeving
van bos en een enkel weiland geven je een gevoel van superieure eenzaamheid.
Zeker omdat er slechts sporadisch iets of iemand voorbij kwam.
Het enige wat op een
gegeven moment opvalt is de relatieve saaiheid van het immer blinkende zonlicht.
Maak maar eens foto’s tijdens een vakantie in een zonovergoten oord. Al snel
lijken alle foto’s op elkaar. Als je eens door oude fotoalbums heen bladert
valt dit extra op.
In die oude tijden had je
ook geen fototoestellen met ongelooflijke isowaarden, die de tegenwoordige
digitale toestellen soms weten te bereiken. Dit maakt fotograferen bij nacht en
een beetje helder weer een makkie. Zelfs zonder statief kun je uit de hand een
fraaie opname maken.
Het zijn opnames die door
hun geheimzinnigheid iets extra’s hebben. In het echt is het ook zo. In die
vakantie in de Dordogne liet ik ’s avonds de hond uit en zeker bij donkere maan
zag je letterlijk geen hand voor ogen. Liep je per ongeluk de beboste delen in
dan moest je goed weten waar je liep om weer bij het huis te komen. De neus van
de hond heeft mij wel eens gered.
In de omgeving waar wij
wonen geldt dit allemaal nog eens in versterkte mate. Het door boeren
geïndustrialiseerde landschap biedt weinig opwindends. Het is dat wij aan een
kanaal wonen, dat er nog iets spannends te beleven valt.
Hoe anders is dit ’s
nachts. Dan kan die woestijn van raaigras plots iets mysterieus krijgen. Met
een beetje geluk hangt er een waas over het land waar je zo nu en dan de
silhouetten van koeien bovenuit ziet komen. Op windstille momenten en die komen
in die uren vaak voor, zie je het kanaalwater als een spiegel de weerschijn van
de omgeving overnemen.
Bij volle maan, zoals de
afgelopen dagen wordt dit allemaal nog eens versterkt. Het zijn die momenten,
die je doen besluiten toch nog iets langer in deze verder saaie omgeving te
blijven wonen. De nachten verzoeten de dagelijkse eenvormigheid. Ach, waar je
ook komt, je leert het pas kennen als je ’s nachts naar buiten gaat.
Waarmee maar gezegd mag
zijn, dat nu het roken zo goed als uitgebannen is – oh, die nachten op een
balkon in een zuidelijk land, een pakje leegrokend kijkend naar de eindeloze
hemel – een hond de ideale vervanging is. Zo nu en dan ontmoet ik een buurman
en die verzucht dan: Dit is alleen weggelegd voor de rokers en de mensen met
een hond.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten