Onnozelheid overheerst

De oude Guus Kuijer maakte gisteravond de enige verstandige opmerking: Soms is het nieuws zo heftig dat elke reactie onnozel is.

Onnozelheid overheerste gisteravond dan ook. De media, televisie voorop, willen maar niet leren van voorgaande rampen. Er heerst een soort van heilig geloof dat de kijker of lezer alles wil weten, al is nog niets bekend.

Er is een passagiersvliegtuig neergestort boven de Oekraïene. Er zijn 193 mensen aan boord en niemand heeft de ramp overleefd. Het toestel zou wel eens neergeschoten kunnen zijn. Zo, dat is het nieuws. Dat kun je nog eens herhalen als er iets meer bekend is, maar het is heftig genoeg.

Het is een item dat vooralsnog volstaat met het bovenstaande bericht. Natuurlijk aangevuld met gegevens van het toestel en het feit dat separatisten beschikken over raketten die zo’n toestel uit de lucht kunnen halen. Het is mooi als er prudente foto’s beschikbaar zijn. We willen ook wat zien tenslotte.

Maar nee, het gaat maar door. Urenlange uitzendingen met continue herhalingen, gissingen en reacties van mensen op Schiphol, die niets te melden hebben. En dat kun je ze niet kwalijk nemen. Het ligt hem aan de media die daar staan. Waarom eigenlijk? Daar is geen nieuws.

Vanmorgen was er meer bekend, dus de moeite van een uitzending waard. Tenslotte wil je wel weten hoe het zit. Een kort item is voldoende. De ochtendkranten weten niet veel meer te melden dan wat we gisteren al wisten. Dit keer hebben ze zich ietsje ingehouden.

We weten inmiddels dat er 172 Nederlanders aan boord waren. Een compliment aan de kranten die het totale aantal slachtoffers in de kop zet en de landgenoten in een onderkop. Een heldere uiteenzetting wat er gebeurd kan zijn, dat is goede journalistiek, plus eventuele gevolgen.

Een van de ergste foto’s is die van wachtende fotografen en verslaggevers op Schiphol achter een lint wachtend op nabestaanden. Schaamteloos, een ander woord is er niet. De ene uitglijder dan de andere in de jacht op nieuws. De onnozelheid overheerst.

Waarom moeten politici via Twitter laten weten wat ze vinden van de ramp? Scoringsdrift? Angst dat ze voor onverschillig uitgemaakt zullen worden? Ik zou het niet weten, maar dat het beschamend is mag duidelijk zijn. Leve de politicus die nu even zwijgt. 

Het is zomer en er gebeurt verder weinig. Dus storten de omroepen zich er vol op. Dat is van een intense treurigheid. Als het niet zo heftig was, zou je er bijna om lachen. Beste nieuwsrubrieken, staakt nu voor een keer uw gehijg en laat het bij de bekende feiten. Morgen weten we weer meer. Dan is het tijd om de ramp te duiden, goed onderbouwd. Zo zou het moeten. En laat de emoties aan de nabestaanden.