Ojos De Brujo - Bailaores

Het land van rambam

Het was in het onvolprezen NOS-journaal dat een correspondent na de Spaanse verkiezingen opmerkte dat de Spaanse democratie eindelijk volwassen wordt. Dat deed toch even de oren klepperen. Alleen omdat in Spanje nu ook een coalitie moet worden gevormd?

Het was weer eens zo’n bijna toeristische waarneming van een buitenland. Spanjaarden, zo is de redenering, zijn aan twee partijen gewend die om beurt regeren met een absolute meerderheid. De kiezers verwachten dat die partijen hun programma dan ook daadwerkelijk uitvoeren. Nu hebben ze ervoor gezorgd dat er twee nieuwe partijen bij zijn gekomen en daardoor hebben de twee oude partijen geen absolute meerderheid kunnen behalen.

Dit is volgens de correspondent dus volwassen worden van een democratie. Dus net zo iets als in Nederland, waar politieke partijen al sinds jaar en dag coalities moeten vormen met doorgaans een kleine meerderheid van rechts van het midden. Dat hierbij verkiezingsbeloften gebroken moeten worden is een gegeven, dat kennelijk vanzelfsprekend is voor een volwassen democratie.

En meteen komt er ook even een politiek staaltje van vooruit denken. Zo van rechts met de Partido Popular en de liberale Ciudadanos  heeft geen meerderheid. Dus moet premier Mariano Rajoy een coalitie aangaan met de sociaal-democraten van de PSOE. Tja, als je louter met de Nederlandse bril kijkt, kan zulks.

Dat erin Spanje een linkse meerderheid is, wordt gemakshalve vergeten. Dat het tussen de verschillende partijen niet botert is voldoende reden voor onze wakkere verslaggever om een linkse regering uit te sluiten. Voor het gemak heet de nieuwe linkse beweging Podemos – voortgekomen uit de straatprotesten van de indignados – links-radicaal. En de Ciudadanos een soort liberale D66.

Ja, dat schrijven de Nederlandse kranten en beweren de correspondenten voor andere media. Dat zouden correspondenten niet moeten doen. Ze zouden er goed aan doen, hun licht op te steken bij collega’s van de Spaanse media bijvoorbeeld. Of politicologen die men daar ook heeft.

Dan krijg je niet van die rare betogen dat Podemos en PSOE niet willen samenwerken, omdat Podemos voor zelfstandigheid van Catalonië zou zijn. Of dat Podemos te radicaal is. Podemos heeft evenwel alleen maar beweerd dat de autonome regio’s recht op zelfbeschikking zouden moeten hebben. Dat is iets anders dan recht op afscheiding.

Het zou allemaal niet zo erg zijn, als onze politieke verslaggeving zo goed zou zijn. Verslaggevers die niet uit zijn op quotes, maar inhoudelijk proberen te analyseren wat de partijen terecht brengen van hun uitgangspunten. Niet leven bij de waan van de dag maar uitgaan van volwassen kiezers, die mits goed voorgelicht echt wel een goede keuze kunnen maken. Zo’n parlementaire verslaggeving zou recht geven op oordelen over de Spaanse politiek – voor het gemak ook nog vergetend dat dit land nog altijd lijdt onder de niet verwerkte burgeroorlog van 1936-1939.

Is de Spaanse democratie eindelijk volwassen geworden, omdat het er wat meer lijkt op de onze? Ha, dat zouden we willen. Waar hier het politieke steekspel met de dag infantieler wordt, is het Spaanse niet het gewenste lichtend voorbeeld. Maar er is daar wel een inhoudelijke politieke discussie, aangestuurd door de nieuwkomers. Dat missen we hier. Hier zijn de nieuwkomers geen aanwinst voor het democratisch proces. We zouden wel een beetje Podemos kunnen gebruiken.

Een land waar een politicus vanaf zijn vakantieadres meldt dat de rest het ‘rambam’ kan krijgen, zonder dat dit politieke gevolgen heeft, zou zich wat bescheidener mogen opstellen.

No somos idiotas ( El tito malo )

Rickie Lee Jones - Sympathy for the Devil (live)

Mogen we bij u Angela?

In een nu al weer schijnbaar ver verleden hield ik een pleidooi voor het opheffen van de staat der Nederlanden. In plaats daarvan zouden we ons kunnen aansluiten bij Duitsland, of de hele Benelux naar Frankrijk.  Het resulteerde in ingezonden stukken waarin landverraad toch niet de minste aantijging was.

We zijn nu zeker zo’n tien jaar verder en oh, wat zou ik graag mijn voorstel willen herhalen. Niet dat ik nu zo’n aanhanger van toch wat al te liberale Merkel ben, maar ik zou haar zo willen ruilen voor de volstrekt visieloze Mark Rutte.

Zijn VVD heeft het land bijkans aan de rand van de afgrond gebracht. Een partij van de meelopers van foute ondernemers, halve en hele criminelen en niet te vergeten de broedplaats van een extreemrechtse partij als de PVV. Een partij die doodsbang voor dit koekoeksjong al maar meer opschoof richting extreem rechts

De conservatieven die nog iets van heren hadden, is het zwijgen opgelegd en zijn inmiddels partijloos. Andere partijen zagen de VVD ondanks deze wel erg opportunistische houding de grootste partij van het land worden en volgden aarzelend in de rechtse voetstappen met oog voor de ‘zorgen’ van burgers.  Het lafhartig excuus van de meerderheid van de Nederlandse politiek.

Bas Heijne noemde dit in de NRC kortelings het intellectuele tekort van de politici. Het kwam hem op een stevige schrobbering van oud-PvdA voorman Wouter Bos te staan, die hem salonpopulist noemde. Tja, kritiek op politici is niet gewenst. De samenwerking van PvdA met de VVD werpt zijn vruchten af.

Toch maar weer eens terug naar het idee van aansluiting bij Duitsland. Daar waar Angela Merkel de toch ook niet vrij van populisme zijnde CDU/CSU met een pracht van een rede in het gareel wist te krijgen. Zonder te vervallen in gemakzuchtig naar de mond praten van het ‘volk’. En ze wordt weer omhelsd, ook door haar critici. Hoezo, visie staat in de weg?

Dan is hier toch alles verloren waar Geert Wilders als politicus van het jaar wordt gekozen, vanwege zijn ‘ferme’ standpunt in de vluchtelingencrisis, waarin hij ‘oog had voor de zorgen van de burgers’. Dan is alle hoop verloren. Beloond voor zorgen, die jezelf hebt opgeroepen, het zou wat. Sinds Pim Fortuin is dit land de weg kwijt.

Dat mag even na een politieke moord, maar niet meer dan tien jaar daarna. Zeker niet in een land dat zo onbenullig lijkt, dat het ondanks enthousiaste bombardementen op IS voor jihadisten niet de moeite waard is om aanslagen te plegen. Waar economische opleving slechts mogelijk is, als de wereldhandel opleeft.

Kom toch, laat ons dan maar bondsstaat zijn van de buren rechts. De emotionele gevoeligheid van de oorlog in de vorige eeuw kunnen we achter ons laten, nu bewezen is dat juist in Duitsland die gevoeligheid voor de historie terugval in fouten verhindert, waar Nederland pas goed fout is geworden vele jaren na de oorlog.

Duitsland, alstublieft, mag het? Bij Frankrijk willen we toch maar niet met de opstand der horden onder Le Pen met de Wilders-connectie. Dus zegt u maar wat de voorwaarden zijn.

Leonard Cohen - Take This Waltz [Official Music Video]

Damien Rice - Accidental Babies

Dat D66 toch

Er was ooit een partij, die speciaal werd opgericht uit onvrede  met het bestaande politieke systeem. Het was 1966 en de hele wereld riep om verandering. Een nieuwe democratie dus, of wel D66. We zijn nu bijna vijftig jaar verder en de revolutionaire partij is verworden tot een vage kopie van. Ja van wat eigenlijk?

Gisteren mocht D66-leider Alexander Pechtold nog eens vertellen, hoe knap hij het belastingplan had weten om te buigen in de D66-richting. Meer banen vooral. Eerst maar eens 35.000. Nu weet ik wel, iedere baan is meegenomen maar op een geschatte 1,5 miljoen en volgens nieuwe normen vastgestelde 625.000 werklozen zet het niet veel zoden aan de dijk.

Erger is natuurlijk dat het fictieve banen zijn. Het komt uit de koker van het CPB. Als je de lasten verlicht, arbeid goedkoper maakt en zo, dan krijg je er meteen zoveel banen voor terug. Want die banen zijn er immers wel, alleen moeten werknemers wat goedkoper worden en zeker niet gestimuleerd door ook nog eens uitkeringsgerechtigden een extraatje te geven.

Is D66 de enige partij die nog heilig geloofd in de rekensommetjes van het CPB? Oh nee, het kabinet ook nog. En dan was er ook nog iets met het recht van gemeenten om belasting te heffen. Logisch toch, meer macht naar gemeenten, dan ook meer geld. De rijksbelasting kan dan omlaag, nog meer banen is berekend.

Je wordt er bijkans moedeloos van. Het zijn toch potdorie allemaal redelijk opgeleide mensen daar in de Tweede Kamer en in D66 als partij van de jonge hoog opgeleiden nog eens extra. En maar blijven hameren op fictieve banen uit de koker van het CPB. Keer op keer worden die rekensommetjes onderuit geschoffeld vanwege de eraan ten grondslag liggende volledige (onmogelijke) werkgelegenheid.

De politiek blijft trots roepen dat bij zo’n beetje elk plan banen gecreëerd worden. Wacht maar tot straks de verkiezingsprogramma’s worden doorgerekend. Als kinderen zo blij zullen de partijen zijn, wier programma’s de meeste banen opleveren – volgens het CPB dan.

De partijen in de kamer die het zelf belasting heffen door gemeenten niet zien zitten, geloven dat een volgend kabinet het snel zal vergeten, dus doen ze niet zo moeilijk. Pechtolds antwoord: ,,Ach, vaker is gezegd dat plannen niet uitkomen. Met de AOW hebben we ook gelijk gekregen.’’

Tja, waar je maar trots op mag zijn. Duizenden werklozen meer door verhoging van de AOW-leeftijd, sowieso door de afschaffing van de vut. Niemand wil het horen, maar inmiddels blijken ook jongeren niet meer zo gelukkig met het vooruitzicht tot hun zeventigste te moeten werken. Zeker niet met al die sappelende oudere werklozen in de kaartenbak. Kort van memorie die Pechtold.

Zelfs nu nog roept Pechtold dat de 5 miljard lasten verlichting beter besteed zou zijn aan verlaging van de staatsschuld. Hardleers mannetje, want alom wordt de bezuinigingsretoriek minder en het geloof in het succes van de bezuinigingen is tanende. De ECB blijft geld in de economie pompen, geld uit het niets. Arme oprichters van D66, Hans van Mierlo moet zich in zijn graf omdraaien.

Jimi Hendrix - The Star Spangled Banner [ American Anthem ] ( Live at Wo...

Hou nou toch eens op met die bommen...

Tjonge, Nederland lijkt toch mee te gaan doen met de grote jongens. ‘We’ gaan ook bommen gooien op de jihadisten van IS in Syrië. Na Parijs en het deelnemen van het Verenigd Koninkrijk en Duitsland kon Nederland niet achterblijven.

Het had natuurlijk ook wat koddigs, alleen bommen gooien op IS in Irak en dezelfde tegenstander in Syrië ongemoeid laten. Er wordt wat gesmeten met bommen in Irak en Syrië. Nu ook Rusland een flinke duit in het zakje doet, is het verbazingwekkend dat er nog huizen overeind staan in het kalifaat van IS.

Maar dat de jihadisten nu een beetje in het nauw komen heeft toch vooral te maken met de betere bewapening van de Koerden. Luchtsteun is natuurlijk wel handig als er op de grond soldaten rondlopen. Maar louter met bommen gooien?

Over het nut van bombarderen zijn boeken vol geschreven. Zeker daar waar grote aantallen slachtoffers vielen, zoals in Dresden, Coventry en natuurlijk Hiroshima en Nagasaki, woedt de discussie nog steeds. Of de geallieerden WO2 hebben gewonnen door het bombarderen is aan toenemende twijfel onderhevig.

Amerikanen zijn er gek op. In WO2 smeten ze er maar liefst 2,7 miljoen ton op Duitsland. Maar uiteindelijk werd de oorlog op de grond gewonnen, waarbij de luchtmacht vooral een bijdrage leverde in directe steun aan grondtroepen. En toch leerden ze weinig van die oorlog.

In Vietnam deden ze het nog eens dunnetjes over met 7,8 miljoen ton bommen. Het succes hiervan kennen we. De VS moesten uiteindelijk met de staart tussen de benen vertrekken. Verstokte bommengooiers menen nog altijd dat die 7,8 miljoen ton niet voldoende was. Met een atoombom Vietnam terugbombarderen naar het Stenen Tijdperk was wel succesvol geweest, aldus deze lieden.

Vergeleken bij bovengenoemde getallen mag het geen verbazing wekken dat de geallieerden in de strijd tegen IS weinig succes boeken. Er worden nog geen bommentapijtjes gelegd, alleen de Russen hebben nog dat grofstoffelijke en gooien er wat meer tegenaan. Het zal weinig helpen.

De geschiedenis heeft wel geleerd dat bombarderen alleen weinig uithaalt. In plaats van het demotiveren van de bevolking, lijkt het juist het tegenovergestelde te bewerkstelligen. En toch gaan de Europeanen nu weer in het voetspoor van de Amerikanen bommen smijten. Vanwege Parijs en zo, is dan het verweer.

Het zal weinig helpen in de strijd tegen IS. Wel richt het immense schade aan onder de burgerbevolking. Waarom dan toch bombarderen? Het blijft een raadsel. De wapenindustrie zal er blij mee zijn, maar verder is niemand ermee geholpen. Goed getrainde commando’s, liefst uit Arabische landen zouden veel meer kunnen doen. Maar ja, die Arabische landen doen niet echt van harte mee.

Dan maar Amerikanen, Nederlanders ( schijnen erg goed te zijn ) en Britten. Als het achter de rug is, zullen er misschien enkele commando’s gesneuveld zijn, hoewel dat er in de praktijk vaak wonderlijk weinig zijn. Dat daarna de oorzaken van het snelle ontstaan van IS eens onder de loep genomen moeten worden en snel een ambtelijke infrastructuur, inclusief politie en leger, moet worden opgebouwd  staat buiten kijf.

Hoe treurig ook, maar het grote succes van de geallieerden na het winnen van WO2 was het grotendeels in tact laten van het ambtelijk apparaat van de Duitsers. Dit tot teleurstelling van veel verzetslieden. Het is kiezen voor de gemakkelijkste weg, maar wie een betere weet mag het zeggen. De ellende in Irak is toch deels te wijten aan het verwijderen van Hoesseins politie en leger.

Maar goed, daar hoeven we nu niet over te praten. Met al die bommen schiet het niet op. Laat de wereldmachten daar eerst maar eens mee stoppen.

Sinéad O'Connor -Gaat niet zo goed met haar