dinsdag 19 augustus 2014

Het geile Oosten



Het land van duizend en een nacht, dat was het Midden-Oosten in mijn vroege jeugd. Nee, niet Israël of Palestina natuurlijk maar Perzië en een stad als Bagdad deden de fantasie op hol slaan.

Harems, ja, daar droomde ik van als jongetje. Natuurlijk het was geen pretje daar als blanke slavin terecht te komen, maar het was vast niet alleen maar ellende, zo dacht ik. Heerlijk druiven eten omringd door roomblanke Rubensdames, die zich alles welgevallen lieten. In het fatsoenlijke min of meer. Een sluier was om iets prijs te geven en af te werpen. Het kan verkeren.

Je las wel eens een boek, waarin dit beeld weliswaar werd bijgesteld, maar het mysterieuze en aangename beeld verdween er niet door. Het Midden- en Verre Oosten moest toch een soort van paradijs zijn. Niet voor niets situeerden de schrijvers van bijbel hun beginparadijs toch zo’n beetje in die contreien.

Aan die gedachten werd ik herinnerd door de voorpagina van de Groene Amsterdammer van vorige week. Hierop was zo’n tafereel te zien dat ik in mijn jeugd min of meer als iets bestaands dacht. Ik droomde er even bij weg.

Later bij het volwassen worden - ach wat een naar proces - kreeg ik ook een boek over het oriëntalisme in het Westen in handen. Een wrede ervaring was het. Niets van de heerlijkheden waarvan ik droomde bleek bestand tegen de werkelijkheid. En dan ook nog dat verontwaardigde toontje over ons westerlingen. Ik voelde me warempel schuldig.

Kan ik het helpen als ik bij een kalifaat in eerste instantie aan geile harems denk? Tja, wij werden natuurlijk bedrogen in onze jonge jaren door die hitsige schrijvers en filmen met weelderige blanke slavinnen in stoombaden, heerlijk beschermd door mannen zonder ballen ofwel eunuchs. Oh, Angelique een, twee en weet ik hoeveel meer.

Als je er nu aan terugdenkt schaam je je bijkans. We weten nu wel beter, toch? Ja en nee, we weten dat er geen harems  - meer? – bestaan. Dat de Oosterse landen nu behoren tot de meest preutse die er op de wereld zijn. Dat is het beeld althans. Al liet Femke Halsema toch ook een ander Oosten zien, veel sensueler als alleen dat van landen met steniging van overspelige dames, waar vrouwen niet auto mogen rijden.

En dat preutse hebben om eerlijk te zijn Westerlingen daar gebracht. De wilden in Afrika en Amerika werden tenslotte ook als eerste voorzien van een bh. Maar goed, alle ellende ten spijt wil ik toch vast houden aan een wellustiger Oosten waar de islam een vruchtbaarder bodem vormde voor een beetje plezier dan het naargeestige christendom.


Geef mij maar heerlijke wulpse billen in plaats van boze bommen. Het maakt de wereld in ieder geval aangenamer en zeker leefbaarder dan die gruwelijke realiteit.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten