Het land van duizend en
een nacht, dat was het Midden-Oosten in mijn vroege jeugd. Nee, niet Israël of Palestina natuurlijk maar Perzië en een stad als Bagdad deden de fantasie op hol slaan.
Harems, ja, daar droomde
ik van als jongetje. Natuurlijk het was geen pretje daar als blanke slavin
terecht te komen, maar het was vast niet alleen maar ellende, zo dacht ik.
Heerlijk druiven eten omringd door roomblanke Rubensdames, die zich alles
welgevallen lieten. In het fatsoenlijke min of meer. Een sluier was om iets prijs
te geven en af te werpen. Het kan verkeren.
Je las wel eens een boek,
waarin dit beeld weliswaar werd bijgesteld, maar het mysterieuze en aangename
beeld verdween er niet door. Het Midden- en Verre Oosten moest toch een soort
van paradijs zijn. Niet voor niets situeerden de schrijvers van bijbel hun beginparadijs toch zo’n beetje in die contreien.
Aan die gedachten werd ik herinnerd door de voorpagina van de Groene Amsterdammer van vorige week.
Hierop was zo’n tafereel te zien dat ik in mijn jeugd min of meer als iets
bestaands dacht. Ik droomde er even bij weg.
Later bij het volwassen worden - ach wat een naar proces - kreeg ik ook een
boek over het oriëntalisme in het Westen in handen. Een wrede ervaring was het.
Niets van de heerlijkheden waarvan ik droomde bleek bestand tegen de
werkelijkheid. En dan ook nog dat verontwaardigde toontje over ons
westerlingen. Ik voelde me warempel schuldig.
Kan ik het helpen als ik
bij een kalifaat in eerste instantie aan geile harems denk? Tja, wij werden
natuurlijk bedrogen in onze jonge jaren door die hitsige schrijvers en filmen
met weelderige blanke slavinnen in stoombaden, heerlijk beschermd door mannen
zonder ballen ofwel eunuchs. Oh, Angelique een, twee en weet ik hoeveel meer.
Als je er nu aan
terugdenkt schaam je je bijkans. We weten nu wel beter, toch? Ja en nee, we
weten dat er geen harems - meer? –
bestaan. Dat de Oosterse landen nu behoren tot de meest preutse die er op de
wereld zijn. Dat is het beeld althans. Al liet Femke Halsema toch ook een ander
Oosten zien, veel sensueler als alleen dat van landen met steniging van overspelige dames, waar vrouwen niet auto mogen
rijden.
En dat preutse hebben om
eerlijk te zijn Westerlingen daar gebracht. De wilden in Afrika en Amerika werden
tenslotte ook als eerste voorzien van een bh. Maar goed, alle ellende ten spijt
wil ik toch vast houden aan een wellustiger Oosten waar de islam een
vruchtbaarder bodem vormde voor een beetje plezier dan het naargeestige
christendom.
Geef mij maar heerlijke wulpse
billen in plaats van boze bommen. Het maakt de wereld in ieder geval aangenamer en
zeker leefbaarder dan die gruwelijke realiteit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten