Superster econoom Thomas
Piketty en VS-econoom Joseph Stiglitz waren beiden in Nederland. De aandacht ervoor
verschilt nogal. Waar ligt dat toch aan? Wellicht vanwege de onwelkome
boodschap van Stiglitz en de op zich niet zo brisante theorie van Piketty. Je
kunt het gemakkelijk eens zijn met Piketty zonder ook maar een komma in het
beleid te veranderen. Dat kan met Stiglitz niet.
Natuurlijk er zijn
interviews met Stiglitz in kranten en in het onvolprezen RTLZ. Hij mag een
lezing houden en de zaal is vol. Ook hij heeft een – veel indringender – boek geschreven
over ongelijkheid. Maar vergeleken bij de ontvangst van Piketty is het magertjes.
Als een ware rockster werd deze ontvangen in de Tweede Kamer en iedereen mocht
zijn zegje doen. Is het omdat hij wat fotogenieker is? Zo’n beetje van dezelfde
leeftijd als Rutte c.s.
En die Stiglitz is een
ongeschoren oude man, Amerikaan en niet Frans zoals Piketty. En toch, hun
boodschap over groeiende ongelijkheid verschilt maar op weinig punten. Tja,
Piketty suggereert een hogere belasting op grote vermogens en verlaging op die
op arbeid. Behalve VVD’ers kan daar geen weldenkend mens tegen zijn. Hij wijt de ongelijkheid dan ook vooral
aan het kapitaal.
Stiglitz heeft een
gevaarlijker boodschap: Ongelijkheid groeit ook door politiek beleid, beleid
dat is ingegeven door het grote geld. Met andere woorden, er is ook sprake van
ongelijkheid in de politiek. En daarbij komt nog dat Stiglitz ook zijn licht
laat schijnen over de povere economische prestaties van Europa.
Al jaren veegt hij de
vloer aan met het idiote Europese en in Nederland zo geliefde bezuinigingsbeleid.
Volgens Stiglitz is dat de hoofdoorzaak van het achterblijven van Europa. Met
de stagnatie van Japan de afgelopen decennia wil hij het niet eens vergelijken.
Japan heeft nooit meer werkloosheid gekend dan 5 tot 6 procent en bovendien
geen krimp maar heel lage groei.
Een niet afgemaakt
project noemt hij Europa. Natuurlijk heeft de crisis roet in het eten gegooid,
maar de echte ellende is voortgekomen uit beleid van politici. Maak
het project af, een Europese bankenunie, eurobonds, kortom meer Europa. Met
zo’n boodschap word je niet natuurlijk uitgenodigd in de Tweede Kamer. Daarmee
mag je op bezoek bij de WRR – Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid –
waarvan de adviezen voor dit kabinet doorgaans in de onderste lade verdwijnen.
Hoewel er een groeiend
aantal economen in Nederland is, dat de boodschap van Stiglitz onderschrijft,
is het onder politici verboden terrein. Behalve de SP en de PvdD is twijfel aan
de noodzaak tot bezuinigen een doodzonde. Nee, we moeten hervormen. Er moet
harder en langer worden gewerkt.
Dan is zo’n laatste
boodschap van Stiglitz natuurlijk niet leuk. ,,Er is niets mis met de Europese
werknemers, de productiviteit van de Fransen groeide voor de crisis explosief.
Het zijn de politici die de crisis langer laten duren.’’ En dan hier maar
roepen dat de Fransen lapzwansen zijn. Nee, dan kun je beter dwepen met
Piketty, die amper een politieke boodschap heeft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten