De zorgelijk zorg over zuipketen

Dat er enige zorg is over zuipketen waar jongeren zich ongecontroleerd het leplazarus drinken is heel wel voorstelbaar. Daar hebben gemeentebesturen zich de afgelopen jaren al meer malen over gebogen en het ongecontroleerd binge drinken aan banden gelegd. Dat de VVD nu helemaal af wil van die keten lijkt niet louter voortkomend uit zorg voor het welzijn der jongeren.

Het is natuurlijk ook een beetje vreemd. Toen die keten, veelal oude caravans of verlaten hokken op boerenerven, voor het eerst in het nieuws kwamen, was de afkeer groot. Het was wel vreemd die afkeer. Dat jongeren graag onder elkaar zijn en liefst beschermd tegen de elementen begrijpt iedereen. Waar in de stad nog wel eens buurthuizen zijn voor dit soort bijeenkomsten moeten jongeren op het platteland het zelf regelen.

Dit zou een beetje liberaal moeten aanspreken. Zelfredzaamheid staat er toch hoog aangeschreven. Maar ja, de VVD heeft nu eenmaal een achterban die niet echt bestaat uit zorgdragers voor plattelandsjongeren. En je hoeft niet ver te zoeken waar de zorg over de zuipketen vandaan komt.

Niet dat de VVD zich geen zorgen zou maken over de schade die al die alcohol aanricht in de jonge hersencellen. Zover zou ik niet durven gaan. Er zitten binnen die partij ook vele artsen, die donders goed weten wat het zuipen op die jonge leeftijd kan aanrichten.

Maar de steun die de VVD nu in het voorstel krijgt om de zuipketen geheel uit te bannen komt toch vooral van de horeca. Daar zien ze er oneerlijke concurrentie in. Of het oneerlijk is, weet ik niet maar concurrentie is het wel.

Maar die is van alle tijden. Ooit had je in Koudum een befaamde kroeg met de prachtige naam Spoorzicht, waar het spoor toch echt kilometers verwijderd was. Kroegbaas Aat was stevig alcoholist en liet het reilen en zeilen van de kroeg over aan de vaste klanten. Zelf sleepte hij zo nu en dan een krat bier aan en zette zich dan weer zuchtend neer. ,,Het is een zwaar beroep kastelein’’, was zijn vaste uitdrukking dan.

De klanten zetten de flesjes in de rondbuikige koelkast en zorgden dat er betaald werd. Het was bijzonder goedkoop en menig jongere uit de verre omgeving kwam hier dan ook even voordrinken. Zo waren er meer kroegen op het platteland. Ze zijn helaas inmiddels allemaal verdwenen door gebrek aan overnamekandidaten en toegenomen regelzucht. Tja, liberalisme.

De overgebleven kroegen werden almaar duurder. Dus zochten jongeren hun eigen vertier. Dat dit inmiddels door de gemeentebesturen is opgepikt en stevig gecontroleerd is de VVD kennelijk ontgaan. Nogmaals het is allemaal niet zo geweldig voor de intellectuele ontwikkeling van jonge talenten. Maar er is op het platteland wel meer dat optimale ontwikkeling hindert.

Zoals de sociale neerwaartse druk op jongeren die iets meer in hun mars hebben dan het gemiddelde. Maar even afgezien hiervan, lijkt de zorg van de liberalen toch vooral ingegeven door bezorgde horecabazen. De wat lauwe reacties van andere partijen en gemeentebesturen getuigen hier wel van. Het initiatief zal dus wel in schoonheid sterven. Maar zorgelijk is de invloed van lobbygroepen als de horeca wel.