Canada, ach Canada nu ook
in de greep van de angstzaaiers. Maak een reis van de Verenigde Staten naar de
noorderbuurman en er overvalt je een gevoel van ontspanning. Een Canadees laat
zich niet gek maken en gaat daar ook een beetje prat op. Hij is niet onnozel,
zoals sommige terrorismedeskundigen heel rap verklaren na twee aanslagen met
overigens maar twee doden.
In tegenstelling tot de
VS is Canada niet bevolkt door een angstige populatie. Het zijn misschien niet
eens de mensen als wel het land zelf. Zelfs mensen uit de VS, of Amerikanen
zoals de Canadezen die noemen, ontspannen op Canadese bodem. Ze mogen hun
wapens niet meenemen en waar in het thuisland moord en brand wordt geschreeuwd
bij elke poging het wapenbezit aan te pakken, accepteren ze dit in het veilige
Canada zonder morren.
En dit terwijl de
Canadezen per hoofd van de bevolking wellicht nog meer wapens bezitten dan de
Amerikanen. Toch gebeuren er amper ongelukken en sneven er vooral wilde dieren
tijdens de geliefde jacht in de uitgestrekte wildernis van het land. En als je
het land binnenkomt, word je begroet met grote banners waarop de boodschap
‘Welcome New Canadians’ zo
aangenaam aanvoelt.
Dat ook hier verdwaasde
jihadisten zich menen te moeten aansluiten bij de oorlog in het Midden-Oosten
is verbazingwekkend en getuigt nog eens van de overtuigingskracht van het
kalifaat. Want natuurlijk is Canada geen paradijs, van de immigranten wordt
verwacht dat ze snel Engels leren en assimileren. En niet iedereen kan hierin
meekomen.
Orthodoxe moslims hebben
hierin een achterstand, want het land is doorgaans nogal christelijk en niet
van het lichte soort. Maar toch, ze zijn welkom en kunnen de ellende van het
thuisland achter zich laten. Dat er toch 130 (toch meer dan uit de VS)
geradicaliseerde moslimjongeren afreizen is bedenkelijk, maar geen reden tot
paniek. Evenmin aanslagen door thuisblijvers.
In Nederland weten de
deskundigen niet hoe snel ze de Canadese houding als naïef moeten betitelen.
Geef op die ontspannen houding! Het is oorlog! Geef op die vrijheden, want de
IS staat voor de deur. Hopelijk laten de Canadezen zich door die angstzaaiers
uit Europa en de VS niet opjutten. Natuurlijk is waakzaamheid geboden, maar
overdrijf niet zo en offer je eigenheid niet op.
Het zou zo jammer zijn
als Canada ook ten prooi valt aan die angst en de ontspannen houding ten
opzichte van immigranten opgeeft. Bijna in elk vliegtuig naar Canada zitten
nieuwkomers uit landen als India en Pakistan. Hoopvol, getalenteerd, Canada wil
geen losers. Maar het is zo aangenaam met ze mee te reizen. Opgetogen als
kinderen zijn ze vaak. Een nieuwe toekomst tegemoet.
Laat dit niet teloor gaan
door een enkele verdwaasde jihadist. Er lopen ook rare christenen rond, maar
dit maakt het land niet zenuwachtig. Ze leggen zich neer bij de status van het
land en kunnen zich terug trekken in hun eigen gebiedje. Dat moeten de
jihadisten nog leren en niet hun eigen glazen ingooien. In dit beloofde land
kunnen ze met wat goede wil iets maken van hun leven. Maar dan moet de
angstcultuur niet overslaan.
Het is niet ideaal in Canada.
In grote steden zijn ook ghetto’s ontstaan van nieuwkomers die het niet lukt op
te gaan in het nieuwe land. Dat vraagt om aandacht en stimuleringsprogramma’s. Maar
niet om het opgeven van de onschuld, zoals het nu alom klinkt. Onzin, Canadezen
zijn niet onschuldig. Ze hebben ook Indianen uitgemoord, maar zijn niet blijven
hangen in die moordzucht en gewelddadigheid. Dat biedt toch een beetje hoop.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten