Niet boos maar teleurgesteld

Als mij weer eens wordt gevraagd of ik geïnteresseerd ben in politiek twijfel ik altijd even. Ja en nee. Eigenlijk verbaas ik me alleen over politiek.

Eerlijk is eerlijk, ik ben opgegroeid in de jaren dat elk verstandig mens links stemde. En net als velen van hen ben ik teleurgesteld. Maar dat heeft mij er nooit tot verleid op rechtser partijen te stemmen, wel een tijdje maar helemaal niet meer. Maakte dat mij tot niet politiek geïnteresseerd? Ik volgde het wel.

Sinds het uitbreken van de economische crisis aanzienlijk intensiever dan voor die tijd. En ik begrijp er steeds minder van. Die crisis kwam overduidelijk niet door linkse politiek, hooguit door onvoldoende weerwerk tegen al te liberale krachten.

Toch resulteerde de crisis zeker in Europa tot een ongekende afkalving van de linkerkant van het politieke spectrum. Rechts spon er garen door en zorgde ervoor, dat een situatie die rijp leek voor een revolutie omkeerde in business as usual.

Ik snap dat mensen teleurgesteld zijn in linkse politici die geen antwoord wisten op de crisis en zich lieten meeslepen door rechts om toch vooral de crisis te boven te komen. Vooral de sociaal-democraten zonder ideologische bevlogenheid hebben afgedaan en lijken langzaam veroordeeld tot verdwijning.

Peilingen zouden mij niets moeten zeggen, maar de laatste herkende ik. De ongekende winst voor de Partij voor de Dieren duidt op de onzekerheid van mensen met het hart links. Als enige partij die sinds de crisis duurt trouw is gebleven aan zijn beginselen. Te klein om aspiraties richting pluche te hebben en te activistisch om dat te ambiëren.

Het zou mij niet verbazen als bij volgende verkiezingen in dit land deze partij groter wordt dan de PvdA en de SP naar de kroon zal steken. Maar helpen zal het niet, want rechts groeit nog steeds.

Dat wil zeggen, door het afhaken van teleurgestelde kiezers kunnen ze het land besturen met steeds grotere meerderheden zonder echte groei van het aantal stemmers. In Spanje bijvoorbeeld regeert de rechtse PP met een absolute meerheid, terwijl de partij de laatste verkiezingen won met minder stemmen dan waarmee ze eerder van de socialisten verloren.

Het wordt tijd dat de kiezers weer hun hart volgen en niet uit wanhoop maar op rechtse partijen stemmen of wegblijven. Akkoord de traditionele linkse partijen hebben het vertrouwen beschaamd door hun falen na het uitbreken van de crisis. Maar dat kan toch geen reden zijn de veroorzakers van de crisis steeds vaster in het zadel te helpen.

Gerust ben ik er niet op, want terwijl in woord en geschrift steeds duidelijker wordt wat de rampzalige gevolgen van het liberale beleid van de afgelopen jaren zijn, verandert dit niets aan de uitslag van verkiezingen die in Europa worden gehouden. En veel media die misschien een verschil zouden kunnen maken, zwijgen grotendeels in hun strijd om te overleven in deze crisis. Liever voetbal dan economie. Tja.