Beëlzebub

The New Yorker again

PVV-stemmer pas op, hij meent

Het enige voordeel van de razernij die nu de Verenigde Staten overheerst, is de waarschuwing die het inhoudt voor Europa en Nederland in het bijzonder. Alle potentiële PVV-aanhangers opgelet.

Wat hebben we gelachen om die idioot daar in Amerika. Zo’n gekke kuif en lelijk hoofd was alleen maar goed om de Republikeinen onderuit te halen. En dat gekrijs over een muur in het Zuiden, over een ban op inreizende moslims, ach, voor de bühne.

Nu zit de idioot op de belangrijkste stoel van de VS, omringd door valse raadgevers. En verdomd, je moet het hem nageven: zijn verkiezingsbeloften komt hij na. Dat had niemand verwacht, waarschijnlijk een flink deel van zijn stemmers ook niet. Natuurlijk, dat deel van het Amerikaanse electoraat, waarvan we allang wisten dat het knettergek was, vindt het mooi.

Maar een behoorlijk deel van het electoraat heeft op hem gestemd uit terecht protest tegen de status quo. Tegen de verwaarlozing van al die mensen die in de steek gelaten zijn na het verdwijnen van industrie en sluiten van de mijnen. Je kunt het die mensen kwalijk nemen, dat ze op Trump stemden, maar spijt zullen ze nu wel hebben.

Dat is de waarschuwing voor Nederland. Denk niet dat het wel meevalt met de intenties van Geert Wilders. De man heeft door zijn jarenlange zelf veroorzaakte isolatie, een flinke radicalisering ondergaan. En denk nu niet, dat dit wel minder wordt, als hij echt macht zou krijgen.

Net als de gek Trump zal ook de gestoorde Wilders niets terugnemen van zijn verachtelijke programma. Nederland uit de EU, de grenzen dicht voor moslims, moskeeën gesloten etc., het zal allemaal gebeuren. Zijn aanhang, de mensen die op hem stemmen uit wanhoop over de nog altijd aan het marktdenken verslaafde kabinet, neemt het vast niet allemaal serieus.

Sterker nog, het zou zo maar kunnen dat ze helemaal niets moeten hebben van zijn standpunten op het gebied van klimaatbeleid. Die moslimbuurman, die toch zo aardig is, wil de PVV-stemmer niets in de weg leggen. Ja, die terrorist wel natuurlijk, maar daarin staat hij niet alleen. Dat willen we allemaal.

Juist daarom is een waarschuwing aan het electoraat op zijn plaats. Kijk uit, Wilders meent het echt. Hij zal de media, waar dat kan de mond snoeren en het land in een ongekende afgrond storten. Dan kan die PVV-stemmer niet roepen, dat hij het zo niet had bedoeld. Lees het A-viertje van zijn programma maar.

Nog steeds staat Wilders te juichen bij alles wat de grote dwaas in Amerika doet. En al die andere apologeten van Trump onder extreemrechts zijn een tikkie stil, maar inwendig zullen ze ook Trump toejuichen. Jan Roos, Thierry Baudet, ze zijn levensgevaarlijk. Denk daar maar eens goed over na, bij de stembusgang.

We hebben geen zin in gemekker na een grote overwinning van extreemrechts. Het is nu aan de fatsoenlijker politici dit klip en klaar over het voetlicht te brengen. Niet lafhartig afwachten en proberen de PVV-stemmer maar je toe te lokken met een PVV-light programma. Neem stelling en maak het mensen duidelijk wat hen te wachten staat. Al is de kans klein dat de PVV echt de meerderheid krijgt, je weet maar nooit. Laat ze maar naar Trumpland kijken.

Jan Douwe van der Ploeg vertrekt met waarschuwing

http://www.fryslan1.frl/2017/01/29/natuurinclusieve-landbouw-als-verwaarloosde-waarheid/

Stupidity

Met Wilders heeft dit idee ook

post gevat in Nederland

From The New Yorker

Blowjobs

Corona – Let’s make America great again? ��

De emancipatie van de lelijkheid

Het mag natuurlijk niet. Mensen beoordelen op hun uiterlijk. Maar ja, soms is de verleiding te groot. Wat is dat toch met die hoofden van de rechtspopulisten. Die lelijkheid, die enge uitdrukkingen.

Frits Abrahams heeft er jaren geleden al eens een hele column aan gewijd. Toen ging het alleen om de PVV. Akkoord, Geert Wilders valt nog mee, al is die geblondeerde haardos en tegenwoordig af en toe blauwe lenzen merkwaardig, maar die mannen als Sietse Fritsma, Dion Graus en toen nog Aad de Mos. De boosheid en frustratie straalde er vanaf.

Stel de proef maar eens op de som en google de kamerleden van de diverse partijen op afbeeldingen. Wat lelijkheid en eng geschoren hoofden betreft scoort de PVV het hoogst. Eigenlijk komt geen enkele partij in de buurt. En dan spreken we maar niet van de PVV-aanhang. Kaalhoofdigheid schijnt een voorwaarde te zijn. Ze nemen kennelijk een voorbeeld aan de lijfwachten van de grote baas.

In mindere mate zie je dat ook bij de collega’s in Duitsland van de AfD en weer wat sterker bij het Franse Front National. Met Donald Trump schijnt weer een nieuw dieptepunt te zijn bereikt. Vreemde haardossen zijn ook al weer zo’n typisch verschijnsel, vooral voor de leiders. Hoewel de dames er meestal vrij normaal uitzien.

Zoals gezegd, je mag mensen er niet op beoordelen, maar het is wel raar in een tijdperk waarin alles draait om het beeld. Wie een boodschap heeft, probeert die zo aantrekkelijk mogelijk naar voren te brengen. De jongere sterren aan het firmament, zoals Jesse Klaver, Alexander Pechtold zijn natuurlijk mooie boegbeelden voor hun partij.

De VVD heeft hier al wat minder mee, gezien types als Fred Teeven, maar  Mark Rutte valt nog mee. Ik weet het niet, maar als je zo’n Teeven iets hoort bepleiten, bekruipt me de twijfel. En dan denk je automatisch, hoe is het mogelijk dat in de tijd van beeldverslaving zulke engerds zo hoog komen?

Of is het de lelijke boodschap die lelijke mensen nodig heeft om goed over te komen. En laat ons eerlijk zijn, het is natuurlijk ook niet leuk om lelijk te zijn. De fraaiere schepsels worden alom beter gewaardeerd en komen doorgaans gemakkelijker omhoog. Nu hebben sommige mannen – over vrouwen spreek ik niet – daar weinig last van en misschien wordt hun lelijkheid daardoor minder afschrikwekkend.

Maar dat geldt niet voor de meerderheid van lelijke mannen. Hoe meer last ze ondervinden van hun enge uiterlijk, hoe enger ze worden. Soms denk je dan wel eens onwillekeurig, dat zo’n engerd als PVV’er Sietse Fritsma geen mooie gedachten kan hebben en juist bij die partij zijn frustratie kan uiten door louter enge bodschappen te verkondigen.

Blijft de vraag hoe het mogelijk is, dat partijen met zulke lelijke mensen zoveel kiezers trekken. Zou het kunnen zijn, dat het een soort van revolte van enge mensen is. Vooral mannen die zich  niet gewaardeerd voelen en misschien ook wel weten dat het door hun voorkomen komt. Vrouwen hebben hier minder last van. Dat maakt hen trouwens nog enger als ze bij de rechtspopulisten aansluiting zoeken.

Dan zou de opkomst van het rechtspopulisme dus eigenlijk een emancipatiestrijd van eng lelijke mannen zijn. Dat enge moet er wel steeds voor. Want anders roept de goegemeente weer dat sommige lelijke mannen zulke mooie vrouwen hebben. Ja, maar dat zijn geen enge lelijke mannen en die hebben dankzij hun mooie vrouw geen minderwaardigheidscomplex. En ja, er zijn ook enkele aantrekkelijke of liever minder lelijke mannen bij de populisten. Maar net als bij vrouwen maakt dat hen nog enger.

Regina Spektor - "Ballad Of A Politician" LIVE Studio Session

Politieke verslaggeving te vaak pr

Eigen kletskoek eerst, luidt de fraaie kop boven een commentaar in de Leeuwarder Courant van Willem Bosma. In de NRC haalt oud-journalist Jan Kuitenbrouwer uit naar de parlementaire verslaggeverij. Er kantelt weer iets.

Toen ik nog werkzaam was in de journalistiek ergerde ik me nogal eens aan de hoge status van de in Den Haag gedetacheerde verslaggevers. Politieke verslaggeving leek het hoogst haalbare in de journalistiek. Na een periode in dit ambt wachtte er thuis vaak een hoge post binnen de redactie.

Waarom eigenlijk vroeg ik me toen vaak af. Hadden ze iets betekend, iets veranderd? De regionale verslaggeving van de Haagse politiek was veelal een soort afgeleide van de landelijke met de nadruk op kamerleden uit Friesland. En dan niet zo zeer wat ze voor elkaar boksten, maar meer wat ze zeiden.

Het is daar waar Kuitenbrouwer de vinger op de zere plek legt. Parlementaire verslaggeving is weinig meer dan doorgeven wat politici zeggen. En als ze niet veel zeggen, maar hun boodschap uitvinden via twitter gaat men uit arremoede daar maar nieuws van maken. Dat is geen journalistiek maar public relations. 

En dan maar verbaasd zijn dat de mensen toch voor idioten kiezen in plaats van verstandige politici die veel meer voor elkaar krijgen. Het is het simpele gevolg van kiezen voor het weergeven van partijprogramma’s, de geschoktheid, verbijstering -vul maar in- bij gebeurtenissen die mensen raken in plaats van checken wat politici feitelijk doen om misstanden uit de weg te ruimen.

Stel je eens voor dat onze wakkere verslaggevers eens zouden zwijgen over alle tweets van de blonde leider van het idiote deel van dit land, maar simpel zijn stemgedrag zouden volgen en dit iedere keer in de media zouden brengen. En gewoon kijken wat zijn volgelingen in het land voor nuttigs voor elkaar krijgen.

Het valt zwaar om je dan nog voor te stellen dat de PVV veel voor zou stellen. Zelfs een gillende blondie dat de pers tegen hem is, zou op termijn in zijn tegendeel verkeren. In de huidige situatie heeft hij de pers volledig op zijn hand. Ze verkozen hem ooit tot politicus van het jaar. Waarom eigenlijk? Omdat hij hen weer een jaar lang voor de gek had gehouden?

In de Verenigde Staten buigen journalisten zich nu over de vraag hoe om te gaan met de idioot Trump. Je zou zeggen, na de vertoning rond de aantallen aanhangers bij de inauguratie is aanwezigheid bij de persconferenties van de president niet meer nodig. Een loopjongen kan wel noteren wat de perschef nu weer raaskalt. En inderdaad, zoals Kuitenbrouwer voorstelt, kunnen dan de vaak goed opgeleide verslaggevers zich richten op de resultaten van het beleid.

Dan hoeven we ons niet meer zorgen te maken over de resultaten van de komende verkiezingen in Nederland. De Hadjememaar-mafketels komen er dan niet meer aan te pas. Dan kunnen de verslaggevers weer het oude handwerk doen. Bijvoorbeeld even nadenken voor je bij duiding van de populisten alles gelijkschakelt wat hard oppositie voert zonder lonken naar de kabinetszetels.

De afgelopen dagen heb ik bijvoorbeeld enige malen mogen lezen dat onder de noemer populisme partijen als PVV, SP en Partij voor de Dieren vallen. Op zulke momenten schrik ik even wakker van de slaapverwekkende artikelen. De SP is op een goede manier licht populistisch, zoals de VVD dat op een foute manier is. De PvdD kun je met de beste wil van de wereld niet onder populisme schuiven.  Net zo min als bijvoorbeeld de SGP. Of je moet zeggen dat beginselenpolitliek populisme bedrijven is. Maar dat lijkt me een erg simpele definitie.

FULL SPEECH: Donald Trump CIA Headquarters Statement

So Here We Are: Donald Trump Is Officially The President

Purge

From the New Yorker

Roger Waters protests Trump with "Pigs (Three Different Ones)" multi-cam...

Het tijdperk van idioten is begonnen

En eindelijk is het dan zover. We zijn het tijdperk der idioten binnen getreden. Een geweldige tijd voor columnisten, cartoonisten, cabaretiers en andere grappenmakers. Vier jaar lang zullen we uit de diepste gekrochten ons gevoel voor humor terug moeten halen.

Langer dan vier jaar zal de idiotie wel niet duren. Maar in vier jaar kan veel schade worden aangericht. Over vier jaar zal de Verenigde Staten – als ze dat feitelijk al niet zijn - weggezakt zijn tot het niveau van een groot ontwikkelingsland. Het al even arme Rusland kan amper meer een deuk in een pakje boter slaan.

Het enige gevaar is nog dat beide landen over een kernwapenarsenaal beschikken en een groot leger. Maar met een beetje geluk zullen beide uit geldgebrek de vuurkracht niet meer kunnen gebruiken. En dan is de VS niet meer een verdeeld land van elite en mandjes stakkers, maar een reservaat van alleen stakkers.

Alle verstand is dan het land uitgevlucht. Europese universiteiten kunnen profiteren en floreren als ooit. Als dit continent er eindelijk in slaagt de idiotie in te dammen. De rechtspopulisten de mond te snoeren, de bevolking niet meer voor de gek te houden en eindelijk de rampzalige neoliberale economie achter zich te laten.

Vergeet het verbinden, vergeet het morele kompas. Het tijdperk van verstand kan aangebroken zijn in Europa. Zet volidioten als Jan Roos, Thierry Baudet en Geert Wilders in hun hemd, doorzie de leugens van de liberalen en straf de sociaal-democraten wegens collaboratie definitief af.

Het wordt een keiharde strijd van verstand tegen onverstand, maar in de wereldgeschiedenis heeft het verstand uiteindelijk altijd gewonnen. Als maar duidelijk is, waar het verstand zit. Niet in de onderbuik, zoals de populisten menen, maar gewoon, zoals we allemaal behoren te weten in het hoofd.

Het komend jaar, zo horen we van alle kanten wordt van grote betekenis voor Europa. De verkiezingen in Nederland – anders van totaal ondergeschikt belang – worden nu plots graadmeter voor de stemming in Europa. Alleen vanwege de aantrekkingskracht van de idioot Wilders op een verongelijkte groep landgenoten.

Kom op Europa laat je niet kennen. Vergeet de angsthazen en angstaanjagers, ze zijn van nul en generlei belang. Verneder ze, straf ze af, sleep ze voor de rechter bij overtreding van de grondwet en als de verongelijkten het dan nog niet snappen, ach vergeet ze dan gewoon. Uiteindelijk is het geen meerderheid en anders vragen we Europa wel in te grijpen.

Laat Europa weer het continent van de beschaving worden, de bakermat van de democratie. Het continent van de sociale voorzieningen, waar niemand in armoede mag vervallen. Waar vluchtelingen niet langer omkomen op zee of in barre kou. Vergeet Amerika, vergeet elk land waar de roep om krachtige leiders groot is. We zijn potdomme geen zachte krachten, de Europese legers zijn mits eensgezind sterk en intelligent. Vergeet dat nu niet en recht de rug tegen de samenzwering van idioten.

Tom Waits ~Friday Left Me !

Love Reign O'er Me ~ The Who ~ Quadrophenia [1973]

Sie sind wieder da!

Ze zijn terug! Ooit, het was in die jaren dat je nog dienstplicht had, moesten jongemannen van veelal niet al te slimme types gedurende een kleine twee jaar, groteske stupiditeiten aanhoren. Een ervan was de brommende Boris de Boef die achter het IJzeren Gordijn zijn kans afwachtte.

Wij waren de wegkijkende sukkels die achter anti-kernwapenmarsen aan liepen. Ja, nuttige idioten waren we. Wacht maar, sprak de dienstdoende sergeant, als de Russen komen zijn jullie de eersten die in de kampen verdwijnen. Helaas de dienstplicht verviel de Muur viel en de sergeant is vast al met pensioen.

Decennia moesten we het doen zonder zo’n herkenbare en duidelijke vijand. We kregen er duistere krachten voor terug. Terroristen uit landen waar ze een achterlijke godsdienst aanhangen. Zulks schijnt vooruitgang te heten. De Sovjets verdwenen en werden wat sneue Russen, die de Koude Oorlog hadden verloren.

Boris was weg en daarmee feitelijk ook de reden van bestaan van de linkse actievoerders zoals PSP (van die blote meid met koe), PPR en zo. Van een oud-collega hoorde ik overigens  dat er kanttekeningen te plaatsen waren bij de beweegredenen je bij deze partijen aan te sluiten. Hij was meer van de PSP vanwege de mooie meiden.

We zijn inmiddels dertig jaar verder en hé, Boris is terug. De Russen zijn weer de vijand van het Vrije Westen. En ze hebben andere vrienden. Dat, zo heb ik me laten vertellen, heeft alles te maken met de veranderde geopolitieke situatie. Terwijl het Westen het een beetje heeft laten afweten, weten de Russen wel van wanten tegen die bebaarde jihadisten. Daar hebben ze nare ervaringen mee.

Waren dertig jaar geleden onder de PSP’ers nog wel eens mensen te vinden die vriendschappelijke gevoelens hadden voor de Sovjets, nu zijn dat mensen van een heel andere denkrichting, hoewel er nogal wat oud-linkse types tussen zitten. Dat wil zeggen, sociaal-economisch nog wel een beetje links maar cultureel rechts-conservatief.

Ze hebben wel iets met de sterke leider der Russen, Vladimir Poetin. Dat softe gedoe van Obama was in hun ogen maar niets. En wat nog voor links doorgaat in Nederland heeft niet door dat het nu de moslims zijn, die onze manier van leven bedreigen. De nieuwe vrienden van Boris zijn de achterban van de rechtse gekkies van Forum voor Democratie en die andere splintertjes van Geen Peil.

Als je iets zegt van de bedenkelijke leiders van deze groepen en hun toch wel rechtse achtergrond, krijg je ervan langs. Wegkijker, meelopen, sukkel, kortom het hele rijtje van weleer, al was het toen tegen de Russen gericht. Er is overigens nog iets veranderd, toen waren de pro-Russische antikapitalistische actievoerders allergisch voor autoriteit. De huidige vrienden zijn juist heel erg geporteerd voor sterke leiders.

Die Russen toch. De toen rechtse mensen in het Westen wakkerden de angst voor de Russen vooral aan vanwege hun ideologie en hun kernwapens. Nu is er amper sprake van ideologie en spelen kernwapens evenmin een rol. Het zijn de cyberaanvallen. Het is ook vooruitgang zullen we maar zeggen en het klinkt wat minder levensbedreigend.

Met die andere opkomende sterke leider aan de overkant van de Grote Plas hebben ze weinig, onze nieuwrechtse vrienden, al is het natuurlijk beter dan de halfzachte Obama. Dat heeft wellicht iets met godsdienst te maken. Want van oudsher zijn ze nogal atheïstisch van aard en dan is zo’n godlovende mafkees, hoe vriendelijk ook tegen de Russische leider, toch een stapje te ver. Dat geldt ook voor die andere grote leider Erdogan. Islamiet dus vijand.

Wanneer we niet onmiddellijk in de vriendschappelijke intenties van de Russen willen geloven, wordt ons nog wel even ingewreven dat ze feitelijk de nazi’s hebben verslagen en niet de Amerikanen. Daarom zijn rechtse mensen zoals die met een matrozenpetje ook niet geporteerd van machtsvertoon aan de Russische grens. ,,Rusland is minder gevaarlijk dan de islam’’, aldus de nieuwe fellowtraveller.

Wie zijn dan nu de tegenstanders van Russen? Tja, nu wordt het verwarrend. Dat zijn ook rechts-conservatieve lieden. Maar anders, meer van het type Tea Party zullen we maar zeggen en de neoliberalen. En zal een enkeling in dit land nu zeggen, waar moeten we onze grote blonde en plots blauwogige leider hier plaatsen?

Alweer is hier iets verwarrends gaande. Geert Wilders heeft niet zoveel met de Russen en valt meer voor die andere blonde leider, Donald Trump. En hij kent maar een vijand en dat is de islam. De rest is peanuts. Daarbij komt dat hij ook een Israël-dingetje heeft, waar overigens ook weer een dwaze grote leider aan de macht is.

Tja, helemaal duidelijk is het nog niet met die Russen. Zo is er wel meer verwarrends gaande. Even denkend aan mijn oud-collega, de mooie meiden vind je ook niet meer de traditionele linkse partijen. Bij de rechtse gekkies heb ik ze nog niet gezien. Al zie je ze nu zelfs bij het CDA, toch denk ik dat de Partij voor de Dieren wat dit betreft nu hoog scoort. Die zijn toch een beetje, mwah links, al zeggen ze zelf dat er geen links of rechts is in de liefde voor onze fysieke wereld.

Rocio Molina – Impulso – Chaillot Paris 2016

De hoop uit het zuidwesten

We zitten allemaal in een bubbel. Een bubbel waarin we alleen maar informatie krijgen, die past bij ons wereldbeeld. Op sociale media zorgen algoritmen ervoor, dat we alleen maar nieuwsbronnen te zien krijgen, die ons wereldbeeld bevestigen. Ach, wat een ellende.

Het is een ontdekking sinds de onverwachte overwinningen van het rechtspopulisme. Naarstig ging de weldenkende gemeente op zoek naar de oorzaak van de aantrekkelijkheid van die gekkies op rechts voor een deel van de bevolking. En oh, oh, wat ze ontdekten was een schrik: dat deel van de bevolking leest allang geen kranten meer, haakt gapend af bij informatieve programma’s op de publieke omroep.

Op sociale media horen ze alleen maar wat ze willen horen. Tja, dat hadden we natuurlijk allang kunnen weten. De neergang van de geschreven pers was een teken aan de wand. Het begon met de mode in bepaalde bestuurskringen, de grotere nieuwsvoorzieners licht verdacht te maken en kleintjes op te hemelen. Dat namen minder begaafden al rap over, maar zonder de nuance.

En zo belandden we allemaal in onze bubbel. De laatste tijd kun je nogal eens lezen van mensen die pogen uit hun bubbel te breken. Dat doen ze door op twitter een tijdje PVV-aanhangers te volgen, of zich anderzijds te laten voorlichten door de rechts-populistische nieuwsbronnen als Geen Stijl, TPO en de Dagelijkse Standaard.  Dat was me toch even schrikken. Niet dat er veel begrip voor de sukkels ontstond.

Een beetje weldenkend mens begrijpt nu eenmaal niet, dat de baarlijke nonsens die in deze media als opperste waarheid wordt gebracht, ook maar enige geloof waard zijn. Dat ontevreden mensen van hoog tot laag opgeleid dat wel willen geloven, snapt hij niet. Het is ook stuitend. Ik heb bijvoorbeeld nooit begrepen hoe het mogelijk is, dat de sukkels van de samenleving zo volhardend zijn in het tegen hun eigen belang in te stemmen.

Analisten in de geschreven media geven de schuld ook een beetje aan de ‘elitaire’ bubbels, waar geen idee bestaat over de wereld in de ‘lagere’ bubbels. En door dat te onderschatten hebben ze de Trumps en Wildersen de kans gegeven omhoog te komen. Een beetje gemakkelijke kritiek. Alsof er niet al jaren wordt gezocht naar de oorzaken van de opkomst van populistisch-rechts.

Grappig genoeg zijn er in Europa nog een paar landen waar de gekkies van domsrechts geen voet aan de grond krijgen. Ja, dan komen we uit bij Spanje en Portugal. In Spanje is rechts rechtstreeks voortgekomen uit de dictatuur van Franco en daar zit nog wel eens een populistische trekje in, maar vergeleken bij een PVV is het er nog relatief fatsoenlijk. Behalve dan de corruptie.

Tegenpartijen zijn er ook, maar die zijn ofwel links of een beetje D66-achtig. Een goede vriend uit Spanje zei onlangs wel bang te zijn, dat er nog eens een partij komt, die misbruik maakt van het ongenoegen over de stroom immigranten uit Noord-Afrika. Helaas is in Spanje al jaren rechts aan de macht, terwijl het land toch links georiënteerd is. Nu overigens alleen maar omdat de grootste partij de premier levert in een parlement met een linkse meerderheid.

Dan Portugal dat immuun lijkt voor populistisch virus. Dat het presteert een linkse regering te kiezen, die tegen de tirannie uit Brussel in een eigen economisch herstel realiseert zonder harde bezuinigingen. En tegen de Europese regels in. Een beetje stiekem eigenlijk, want men geeft er geen ruchtbaarheid aan. En zo lang het land geen financiële brokken maakt, maakt de EU zich geen zorgen over de minuscule economie van de Lusitanen.

Helemaal gerust ben je er niet op. Want een echt succes van Portugal zou de neoliberale beleidsmakers van de EU erg slecht uitkomen. Zulks zou zo maar kunnen overslaan naar het buurland Spanje. En dat is een economie die er wel toe doet. Laten we er maar niet te vele woorden aan vuil maken. Niet aankomen, het gaat er goed en er is weer hoop.

Misschien zit daar wel de kans voor Nederland te ontsnappen aan de ellende van de gekkies van rechts. Een eigenzinnige koers zonder al te veel ruchtbaarheid. Stiekempjes afscheid nemen van het neoliberale beleid. Doet de EU eigenlijk ook een beetje, maar Duitsland ligt nog dwars. Zo’n eigen koers zonder afbraak van sociale voorzieningen en harde aanpak van de banken, zou de gekkies de wind uit de zeilen nemen. Maar ja, we hebben nog maar een paar maanden en de politici zitten als angstige konijnen stil in het aanstormend licht van domrechts.

Rocío Molina & La Tremendita | Intermezzo Flamenco 2014

Hoe de kwaadaardige domheid wint

Het heeft iets in en in treurigs hoe de kwaadaardige domheid in Nederland oprukt. De domheid in de vorm van haatdragende informatie verhuld als steun aan de angstige mensen. Mensen die vanuit diezelfde bron angstig zijn gemaakt voor alles wat vreemd is.

Te lang hebben we het onderschat hoe de trollensites als The Post Online, de Dagelijkse Standaard en Geen Stijl een deel van de bevolking geestelijk hebben vergiftigd. Een enkeling heeft gewaarschuwd voor dit kwaad, maar ik heb kennissen zien veranderen van goedwillende geesten in argwanende paranoïde en bange mensen.

Niets lijkt te helpen tegen dit gif. Vanmorgen na de uitreiking van de Golden Globes was er even de hoop dat het gekeerd kan worden. Actrice Meryl Streep houdt een  toespraak over het gevaar van president-select Trump. Hoe eng het is om de spot te drijven met invalide verslaggevers, als je in een machtspositie zit.

Dat geeft mindere goden de toestemming ook te spotten met zwakkeren. Streep deed dat op indringende wijze, die haar wel is toevertrouwd. Dat is niet fout, maar gewoon beheersing van je vak gepaard met eloquentie.

Dan heb je even een moment dat je denkt, als zo’n gelauwerde actrice stelling neemt, zullen mensen wel wakker worden. Ook de mensen hier in Nederland die wel wat zien in de bully-president. Dezelfden die gek zijn op de psychisch gestoorde blonde en nu met nepblauwe ogen gesierde leider van Neerlands kwade kant.

En daar is het antwoord van TPO met de trol Annabel Nanninga - voorheen Geen Stijl - die op guiperige wijze Streep aanvalt. Die het hele Golden Globe-festival afdoet als een ‘deug’dingetje. Ja, heel Hollywood afdoet als een collectie dwaze ‘deug’mensen die huilie huilie doen.

Ja inderdaad, het taalgebruik van Geen Stijl. En om maar even een Godwin erin te gooien, het taalgebruik dat we uit de geschiedenis kennen van de taalverwoesters van het Derde Rijk. Als maar genoeg mensen dit beseffen, zou je het kunnen afdoen als een tirade van een gefrustreerde dikke vrouw.

Helaas werkt het zo niet. Het gif van TPO en Geen Stijl heeft zijn werk gedaan. Juist de mensen die wel wat sereuze meningen kunnen gebruiken, lezen louter dit soort haatzaaiende propaganda.  En dat is niet alleen de schuld van die sites zelf, maar ook van de lieden die wel beter weten, maar stiekem toch grinniken om Geen Stijl.

Ja, ik heb ze gezien. Collega’s, die ‘s morgens de mail openden en even een blik op Geen Stijl wierpen en luidkeels lachend, soms zelfs instemmend de valse berichten voorlazen, soms zelfs deelden op sociale media. Daarmee hebben ze de weg voorbereid voor het bovendrijven in de gerespecteerde media van dit gif. Zo kregen we Powned en andere podia voor de haatzaaiers en leugenaars. En konden gevaarlijke types als Jan Roos, Thierry Baudet c.s. ook in gerespecteerde media hun verachtelijke dwaalmeningen verkondigen.

En zij die dachten wel beter te weten, maar lachen. Ja, zelfs bij een programma als ‘De slimste mens’ zag je de verschrikkelijke Annabel optreden. Waar is het fatsoen van de omroep die zo’n programma uitzendt? Zulks doe je niet. Je verschaft de domheid geen podium. 

En zo maakt Nederland zich op voor een naargeestige verkiezingsuitslag, waarin een halve gare straks mag proberen een regering te vormen. Het zal wel niet lukken, en half Nederland zal krijsen dat de mening van ‘het volk’ terzijde wordt geschoven. Zover is het kwaad opgerukt, de domheid, de brute kant van extreem-rechts.

Waar blijft het lef van de leidende politiek zich tegen dit gevaar te keren? Waarom die angst voor dat deel van het electoraat dat al vergiftigd is. Gooi tegengif in de strijd. Als iemand blauwe lenzen indoet om als echte Ariër in beeld te komen, lijkt het me niet zo moeilijk door de leuzen heen te prikken. Maar dan moeten politici, media en intellectuelen wel durven kiezen en hun mond open doen. Voor ze gemuilkorfd worden.

Bob Dylan And Eric Clapton - Not Dark Yet 1999

De grote ballenbak

Een gigantische ballenbak waar iemand ook nog eens flink in zit te roeren. Dat is het beeld dat oprijst uit de politieke en economische discussie in dit jaar van verkiezingen in Europa na de schok van de verkiezing van Trump in de Verenigde Staten.

Graag willen we politici verwijten, dat ze in een elitaire bubbel verkeren. Volkomen losgezongen van de leefwereld van het electoraat dat worstelt met de gevolgen van de neoliberale wereldorde en ongecontroleerde immigratie. Een bubbel waar van links tot rechts nog immer geleefd wordt in het gedachtegoed van het neoliberalisme. Dit terwijl dit gedachtegoed wereldwijd op de terugtocht is en de afgeworpen ideologische veren weer worden opgeraapt.

De voorheen linkse intellectuelen die nog altijd geloven dat feiten gevoelens kunnen overtreffen en wanhopig daarin een antwoord zoeken tegen de irrationele krachten die aan de winnende hand lijken. En het zo moeilijk hebben in te zien, dat die gevoelens misschien wel helemaal niet zo irrationeel zijn. Maar meer getuigen van overlevingsdrang.

Dan is er nog de overtuigde van het eigen gelijk, waar ieder ander inziet dat het onzin is. De oom, de buurman die op verjaardagen luidkeels zijn gedachten kenbaar maakt. Veelal onzinnige gedachten maar zo overtuigend gebracht, dat voorzichtige tegenwerpingen bij voorbaar kansloos zijn. En het omzittend laag twijfelend de oom/buurman gelijk lijkt te geven.

De wetenschappers die tot hun grote schrik zien, dat hun toch op feiten gebaseerde onderzoek bestreden wordt met onzinnige vooronderstellingen, die nog weerklank vinden ook. En ze zijn evenmin in staat uit hun bubbel te komen en een argumentatie te bedenken om het publiek te bereiken met hun klip en klare boodschap.

Dan heb je nog de bubbelbal van conservatieven, contrarevolutionairen, die liefst alle moderne fratsen willen terugdraaien. Van homohuwelijk, abortus, euthanasie tot een goddeloze maatschappij. Vooral populair in voormalige Sovjet republieken en in de Verenigde Staten. Ja ja, die vriendschap van Putin en Trump komt niet uit de lucht vallen.

En toch zou er weinig aan de hand zijn in het grote bubbelballenbad, zo lang niemand al te hard begint te roeren in de ballen. We zouden best naast elkaar in bubbels min of meer poreus een samenleving op aangename wijze in stand kunnen houden. Helaas zijn er lieden die hun kans zien als in een deeltjesversneller de ballen van energie te voorzien waardoor ze met de lichtsnelheid op elkaar botsen en in nog kleinere bubbels uiteenspatten.

Het zijn de angstzaaiers, de haataanwakkeraars, de semi-fascistoide dwaalgeesten, de PVV, de AfD, het Front National bijna alles wat we nu rechtspopulisme noemen, die het ballenbad opruien. Die het samenleven van de bubbels bedreigen. Ze hebben feilloos door dat die bubbels niet meer poreus zijn, maar zo langzamerhand luchtdicht tegen elkaar knallen, tot ze uiteenspatten. 

Geef ze energie in de vorm van vreemdelingenhaat, hekel aan elites, angst voor het vreemde, afkeer van traditionele media, dat hele mengsel van giftige opvattingen en ze zullen steeds harder botsen. En het laat zich raden wie hiervan zullen profiteren.

Misschien kunnen we dat beeld van de ballenbak wel ten goede aanwenden. Laat de bubbels vrolijk op elkaar botsen, zonder uit elkaar te spatten, maar langzaam wel weer een beetje meer poreus. Prik erin, laat de twijfel weer toe en maak de zelfverzekerdheid verdacht. Dan komt er gestaag weer rust. Als we erin slagen de ophitsers uit te bannen, gaat de snelheid er vanzelf uit.