(Kleur)piet en laffe politici

Eigenlijk zou je niet meer willen reageren op de discussie rond Zwarte Piet. Maar de Kinderombudsman Margrite Kalverboer lokt het ongewild uit. Zij heeft gedaan wat gedaan moest worden: de meest betrokkenen benaderen.

Toen het rapport van Kalverboer verscheen was ik warempel een beetje hoopvol dat hiermee de discussie beëindigd kon worden. Zij heeft kinderen tussen de tien en veertien jaar - die staan nog het dichtst bij het geloof in de Goedheiligman – ondervraagd over hun ervaringen rond Zwarte Piet.

De resultaten liegen er niet om. Gekleurde kinderen worden het hele jaar geplaagd met hun kleur, maar rond begin december neemt de pesterij danig toe. Alle kinderen, uit welke klasse dan ook, hebben er geen enkele moeite mee de kleur van Piet de te veranderen, als hun gekleurde leeftijdsgenoten last hebben de zwarte knecht.

Punt uit, zou je zeggen. Dit jaar geen zwarte pieten meer. Zeker nadat de kinderen hebben aangegeven er van te balen, dat volwassenen zo’n drama maken van Zwarte Piet. Klaar uit. Helaas, zo mocht Kalverboer merken, er is een groep in de samenleving die de kont tegen de krib gooit en scheldend en tierend haar emailadres weet te achterhalen.

De politiek waagt het niet de handen aan de discussie te branden. Alleen Wilders giet olie op het vuur. Lafhartig schuift vice-premier Asscher de discussie door naar schoolbesturen en VVD’ers weten niet beter te doen dan de ombudsvrouw af te vallen. Verder blijft het nogal stil. Hier past alleen het woord laf. Angst voor het racistische deel van het electoraat.

Waar ben je in vredesnaam politicus voor geworden, als je bang bent voor je eigen kiezers? Laten we het er nu eens op houden dat een meerderheid in Nederland er helemaal geen moeite mee heeft, Piet van kleur en uiterlijke kenmerken te veranderen. Slechts een klein deeltje van de heffe des volks, laten we voorzichtig aannemen, niet het slimste deel, wordt boos.

De rest neemt liever niet meer deel aan de discussie, omdat die in dit land niet normaal kan verlopen. Zelfs verjaardagsfeestjes worden er door verpest. Ach, dan doe je er maar het zwijgen toe. Het is begrijpelijk, maar in deze toch fout.

Dat zwijgen over het onderliggende racisme dat zo overduidelijk naar buiten komt, is zo fout als het maar kan. Luister niet naar de mensen, die menen dat je de gewone man geen racisme mag verwijten, als ie vast houdt aan Zwarte Piet. Na de discussie van de afgelopen jaren en de huidige reacties op Kalverboer en niet te vergeten Sylvana Simons, valt dat racisme niet meer te ontkennen.

Politici die geen kleur durven te bekennen, verdienen geen stem meer. Laat ze vallen, ontneem ze het pluche. Dan kunnen we terug keren tot wellicht belangrijker zaken, als de bankencrisis en de toenemende ongelijkheid. Er is genoeg gepraat, nu is het zaak van daden. Ook van burgemeesters van flutgemeentes, die menen dat het platteland achterlijk is en piet zwart wil houden. Dan kunnen kinderen weer gewoon kind zijn en zich verheugen op Sinterklaas.