Het is me wat met
die aanloop naar de Culturele Hoofdstad 2018. Leeuwarden worstelt er maar mee.
Na de aanwijzing bleef het oorverdovend stil in Leeuwarden en warempel nu leeft
het met de tentoonstelling rond Alma-Tadema. Maar ja, daarmee is het nog geen 2018.
Wie het heeft
bedacht weet ik niet, maar plots word ik overvallen door vreugdevolle berichten
over een nieuw evenement in Leeuwarden. Ja, een evenement dat duizenden
bezoekers naar deze prachtige stad zal trekken en hen zal overtuigen van de
vele geneugten die de stad biedt. Wat moet dit wel niet voor groots evenement
zijn, dacht ik.
Wel, ik werd snel
uit de droom geholpen. In 2017 komt The Passion naar Leeuwarden! Er wordt alom
Hossanah geroepen. Het zal misschien vreemd klinken, maar ik ben bang dat dit gejuich volledig misplaatst is.
The Passion is
een feestje gebaseerd op een sprookje, waarvan miljoenen mensen menen dat het
waar is, hetgeen nogal wat bedenkelijke gebeurtenissen heeft opgeleverd. Of dat nog niet erg genoeg is, is het feestje een groots vertoon van
wansmaak. Veelal uitgerangeerde artiesten mogen hun vastgelopen loopbaan weer
een boost geven met een leuk rolletje in het drama.
Leeuwarden
verwierf de status van Culturele Hoofdstad 2018 met een beroep op de ‘mienskip’
die hier nog zo sterk zou zijn. Met The Passion geef je een verkeerd signaal
af. Dat is een feestje van een klein deel van de gemeenschap. Slechts enkele
malen heb ik een paar beelden mogen zien van dit evenement en wat ik zag stemde
me niet vrolijk.
Het
sadomasochistisch vertoon van een bloedende man onder zwaar kruis lijkt me geen
aanbeveling voor een stad. En dat ook nog, doordat de ‘mienskip’ zijn
goedkeuring gaf aan het ophangen van de arme man. Nog even afgezien van de
historische correctheid van het al.
Het Fries Museum kan
de grote toestroom voor Alma-Tadema amper aan en dat is een goed teken.
Eindelijk, jaren na de opening van het fraaie nieuwe gebouw, halen we het
nationale en internationale nieuws. Daar kunnen we trots op zijn, want
eindelijk tonen we iets van cultureel bewustzijn en dat blijkt aan te spreken.
The Passion
daarentegen is een bedenkelijke vertoning. Met een beetje goede wil zou het het
nog volkse cultuur kunnen noemen. Maar eerlijk gezegd is het eerder uitbuiting
van slechte smaak. Het zal ongetwijfeld veel publiciteit opleveren, maar is dit
de publiciteit die je wilt voor toch een eervolle onderscheiding als Culturele
Hoofdstad?
Zelfs onder de
gelovigen – wier verhaal The Passion tenslotte is - , zo heb ik begrepen, zijn
er wel wat bedenkingen tegen het spektakel. Vooral dat spektakelachtige spreekt
deze mensen niet aan, want een beetje geloof houdt niet zo zeer van spektakel,
maar veeleer van ingetogenheid. Althans in deze contreien. Kortom, The Passion
is in alle opzichten iets waar we niet zo blij mee hoeven te zijn.
Het zal wel niet
meer te keren zijn. Laten we dan op zijn minst elke verwijzing naar de
Culturele Hoofdstad achterwege laten. Daarmee voorkomen we, dat potentiële
bezoekers worden afgeschrikt. Nog beter, we voorkomen dat mensen met heel
verkeerde ideeën naar Friesland komen in 2018.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten