Waar vind je nog vrijheid in Europa? Voor een vrede zoekende vluchteling mag het hier min of meer het paradijs lijken, al valt dit bij aankomst vies tegen, voor Europeanen zelf wordt de zoektocht naar vrijheid al maar moeilijker. Toch proberen we het, zo blijkt uit de verkoopcijfers van campers.
Ooit was de caravan het ideaalbeeld van de avontuurlijk aangelegde Nederlander. Achter de auto en hup weg wezen. Onderweg stoppen, geen probleem. Pootjes uitgedraaid en slapen maar. Kon overal. Tot dat Nederland massaal overging tot de aanschaf van de KIP.
Er kwamen er stomweg te veel en het moest gereguleerd worden. Naar de camping met de sleurhut. Het bleef desondanks een succes, maar het avontuur was er een beetje af. Het werd een beetje burgerlijk, zo’n Opel Kadett met een KIP-caravan erachter.
Ook elders in Europa ontdekte men de caravan. Zo raakten B-wegen rn campings verstopt met caravans en was er amper meer plaats voor tenten. Uit het perfide Albion kwam de motorhome overwaaien. Zeg maar een caravan met motor. De ultieme vrijheid lag plots weer binnen bereik.
Met zo’n zelfrijdende caravan - in Spanje terecht een auto-caravanne genoemd - kon je immers overal terecht. Een leuk Frans dorpje, je zocht het kerkplein op. De stoel naar buiten en genieten. De plaatselijke kroeg bezoeken en daarna gratis in de eigen camper slapen. De wildernis in Noorwegen, het werd allemaal bereikbaar.
Helaas ook de camper democratiseerde en er kwamen te veel. Niet alleen kwamen er regels voor die vele zelf rijdende bedden, er kwam nog een ander verschijnsel bij. Een verschijnsel dat in de begintijd van de caravan niet aan de orde was. Criminele bendes ontdekten de rijke camperbezitter als doelwit.
Leuke afgelegen plekjes, parkeerterreinen, het werden gevaarlijke plekken. Nu moeten we er wel bij zeggen dat de camper van een zelfrijdende caravan was veranderd in een luxueus gevaarte voorzien van alle gemakken om zonder inlevering van comfort overal te kunnen overleven. Nog te rijden met een gewoon rijbewijs dankzij het gewicht onder de 3,5 ton. Logisch dat het een prooi van minder goed bedoelende lieden werd.
Dus kopen vooral goed bij kas zittende babyboomers zo’n gevaarte - de overwinst op het afgeloste huis is vaak voldoende - en maken het voor de rest toch minder aangenaam. Ze zoeken geen avontuur, maar een manier om na aanschaf van de dure camper overal voor niets te kunnen overnachten. Veel dorpjes hebben ingezien dat de campergasten toch geld uitgeven bij de plaatselijke kruideniers, dus richten ze een klein plekje voor enkele campers in.
Maar ja, er zijn inmiddels zoveel, dat die paar plekjes onvoldoende zijn. Dus worden campings als veilig toevluchtsoord overstroomd, al was het alleen maar om de accu’s weer op te laden. En natuurlijk gebruik maken de faciliteiten van de camper. Dus gebruikt men de eigen wc in plaats van de mooie voorzieningen op de camping. Met als gevolg de hele dag legen van chemische toiletten. Tja, je moet wat om de dag door te komen.
Daarnaast zijn er erkende camperplaatsen. Gratis zelfs. Maar eh, daar sta je dan, met honderd soortgenoten op een veredelde parkeerplaats in een keurig rijtje met amper ruimte voor het uitdraaien van de luifel. Met een beetje geluk is er stroom en een ondergrond van gras.
Tja, en toch blijft ie populair, de camper. Maar vrijheid, nee we zullen iets nieuws moeten bedenken. Of zoals een echtpaar deed na een overval op hun nieuwe camper: Koop een oude bestelbus, leg er een bed in en plaats een keukentje. Je kunt weer overal terecht. Politie laat je met rust, geboefte ziet geen heil in de armoedige busjes. Tot er straks weer verdacht veel oude busjes in mooie oorden verschijnen. Het blijft aanmodderen in het welvarend Europa op zoek naar vrijheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten