Hoe lang laat Europa nog met zich sollen? Dat vraag je je onwillekeurig af, nu de idioot van Washington de westerse wereld bruuskeert met het eenzijdig opzeggen van de atoomdeal met Iran. Hoe recht is de rug van Europa nu?
Dat Iran en Rusland meteen een grote mond opzetten, is niet zo vreemd. Ze zijn niet zo bangig. Maar Europa blijft mokken zonder feitelijke daden. Vooral in het Noordwesten bestaat de angst voor een breuk met de Verenigde Staten, waar Trump allang op aanstuurt.
De nu feitelijke belediging is een mooi moment voor Europa nu eindelijk eens ballen te tonen. Bescherm je bedrijven, die mogelijk last zullen ondervinden van strengere sancties tegen Iran. Steek de vinger op tegen de gek. Wees niet bang.
Het is niet een kwestie van kiezen tussen Rusland, China of de Verenigde Staten. Europa is sterk genoeg op eigen benen te staan. Na de Tweede Oorlog werd de Europese poltiek ingegeven door innige dankbaarheid voor de offers die de VS hebben gebracht voor de bevrijding van Europa, gemakkelijk genoeg vergetend, dat de Sovjet Unie heel wat zwaardere offers had gebracht.
Maar hoe lang kun je dankbaar blijven? Als we een geschiedenis hebben van boycots tegen foute landen als Zuid Afrika en zo langzamerhand Israel, dan wordt het nu tijd voor een boycot van de VS. Een land van apartheid, van opkomend fascisme en vooral botte stupiditeit.
Eindelijk kan Europa weer een vuist maken. Verbreek de banden met de VS tot er een betere politiek komt, doe hetzelfde met Israel. Waarschuw alle landen, die een gevaar vormen voor de wereldvrede. Hoe naar ook, maar bemoei je niet met ongevaarlijke foute landen, die ongevaarlijk zijn.
Dreig niet met militair ingrijpen. Laat de macho-politiek van de malloten in de VS en Israel voor wat het is. Keer je helder en duidelijk tegen die politiek en niet alleen tegen de uitroeptekens ervan. Schelden op Trump en Nethanyahu is, hoe opluchtend ook, zinloos. Ze worden gesteund door een complete industrie van conservatisme van het verkeerde soort.
En als in Europa Polen en Hongarije tegen een breuk zijn, dan rest slechts een breuk met deze illiberale landen, die nooit bij de EU hadden mogen aansluiten. Zeur niet over bevolkingen die de dupe zijn van zo'n stap. Ze hebben zelf gekozen voor de dwaasheid.
Natuurlijk zal het de Europese economie niet ongemoeid laten, wanneer de EU zijn eigen weg gaat. Maar dat zal de moeite waard blijken, wanneer de wereld zal opschrikken van een Europa dat weer mee telt. De spierballeneconomie van de VS is geen lang leven beschoren met zo'n hoge staatsschuld en hoe belangrijk is dan een goede band nog?
Voor Europa is het bovendien een kans eindelijk serieus te worden. Weg met de lafhartige aanhankelijkheid van de VS. Vergeet dit aanstaande derde wereldland. Richt je op een toekomst, waarin je het alleen moet doen. Dan wordt je ook weer serieus genomen door de rest van de wereld.
Dan doet Europa waarschijnlijk meer voor de wereldvrede dan het tot nu toe ooit heeft gedaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten