Mogen we bij u Angela?

In een nu al weer schijnbaar ver verleden hield ik een pleidooi voor het opheffen van de staat der Nederlanden. In plaats daarvan zouden we ons kunnen aansluiten bij Duitsland, of de hele Benelux naar Frankrijk.  Het resulteerde in ingezonden stukken waarin landverraad toch niet de minste aantijging was.

We zijn nu zeker zo’n tien jaar verder en oh, wat zou ik graag mijn voorstel willen herhalen. Niet dat ik nu zo’n aanhanger van toch wat al te liberale Merkel ben, maar ik zou haar zo willen ruilen voor de volstrekt visieloze Mark Rutte.

Zijn VVD heeft het land bijkans aan de rand van de afgrond gebracht. Een partij van de meelopers van foute ondernemers, halve en hele criminelen en niet te vergeten de broedplaats van een extreemrechtse partij als de PVV. Een partij die doodsbang voor dit koekoeksjong al maar meer opschoof richting extreem rechts

De conservatieven die nog iets van heren hadden, is het zwijgen opgelegd en zijn inmiddels partijloos. Andere partijen zagen de VVD ondanks deze wel erg opportunistische houding de grootste partij van het land worden en volgden aarzelend in de rechtse voetstappen met oog voor de ‘zorgen’ van burgers.  Het lafhartig excuus van de meerderheid van de Nederlandse politiek.

Bas Heijne noemde dit in de NRC kortelings het intellectuele tekort van de politici. Het kwam hem op een stevige schrobbering van oud-PvdA voorman Wouter Bos te staan, die hem salonpopulist noemde. Tja, kritiek op politici is niet gewenst. De samenwerking van PvdA met de VVD werpt zijn vruchten af.

Toch maar weer eens terug naar het idee van aansluiting bij Duitsland. Daar waar Angela Merkel de toch ook niet vrij van populisme zijnde CDU/CSU met een pracht van een rede in het gareel wist te krijgen. Zonder te vervallen in gemakzuchtig naar de mond praten van het ‘volk’. En ze wordt weer omhelsd, ook door haar critici. Hoezo, visie staat in de weg?

Dan is hier toch alles verloren waar Geert Wilders als politicus van het jaar wordt gekozen, vanwege zijn ‘ferme’ standpunt in de vluchtelingencrisis, waarin hij ‘oog had voor de zorgen van de burgers’. Dan is alle hoop verloren. Beloond voor zorgen, die jezelf hebt opgeroepen, het zou wat. Sinds Pim Fortuin is dit land de weg kwijt.

Dat mag even na een politieke moord, maar niet meer dan tien jaar daarna. Zeker niet in een land dat zo onbenullig lijkt, dat het ondanks enthousiaste bombardementen op IS voor jihadisten niet de moeite waard is om aanslagen te plegen. Waar economische opleving slechts mogelijk is, als de wereldhandel opleeft.

Kom toch, laat ons dan maar bondsstaat zijn van de buren rechts. De emotionele gevoeligheid van de oorlog in de vorige eeuw kunnen we achter ons laten, nu bewezen is dat juist in Duitsland die gevoeligheid voor de historie terugval in fouten verhindert, waar Nederland pas goed fout is geworden vele jaren na de oorlog.

Duitsland, alstublieft, mag het? Bij Frankrijk willen we toch maar niet met de opstand der horden onder Le Pen met de Wilders-connectie. Dus zegt u maar wat de voorwaarden zijn.