maandag 22 januari 2018

Weg met de verbinding



Ja, ja, de roep om verbinding klinkt almaar luider. In een klimaat van almaar sterkere polarisatie is dat heel begrijpelijk. En toch heeft het een bedenkelijke kant. Verbinding tot wat, dat is de vraag.

Zo stond afgelopen weekeinde een bijeenkomst van de Nederlandse Leeuw ook al in het teken van de verbinding. Tja, erg verbindend was het allemaal niet met vooral veel aandacht voor de nare kanten van immigratie en toch vooral veel nogal erg rechtse prietpraat.

Dat is inderdaad opmerkelijk die roep om verbinding van rechts. Ter linkerzijde hoor je dat veel minder. Het is een beetje zo van, kom dan op als je durft. Ga dan het debat aan en als je dat weinig zinvol vindt word je gelijk afgeserveerd als laf.

We moeten redelijker worden, dat is de strekking. Al dat fanatisme van anti-racisten, klimaatalarmisten, metoo-dames, daar worden we niet beter van. Het is allemaal niet zo zwart-wit, zo klinkt het. En dat gaat erin als een preek in een ouderling.

Toch wil het er bij mij niet in. Er deugt iets niet aan die roep om redelijkheid. Het komt misschien vooral doordat we het nu van conservatieve zijde horen. Dan moet ik toch weer denken aan de Nederlandse landbouw.

Decennia hebben natuurorganisaties na een korte periode van polarisering, de hand gereikt aan de boeren. Natuur en landbouw moesten er samen uitkomen. Ondertussen is er helemaal niets gebeurd. Nou ja, niets. De intensivering en schaalvergroting zijn nog een stapje sneller gegaan. Het landschap is nog verder aangetast. En nog altijd geloven sommigen in de paradox van de natuur-inclusieve landbouw.

Het nieuwe Friese boegbeeld van de redelijkheid is Jenny Douwes, de dame achter het blokkeren van demonstranten tegen Zwarte Piet in Dokkum. Nee, helemaal niet extreem-rechts. Dat mochten we niet zeggen. Janny is gewoon een verstandige zakenvrouw met het hart op de goede plek en heel redelijk.

Dat ze een wat overmatige belangstelling heeft voor de extremere vormen van rechts Nederland moeten we haar maar vergeven. Dat Telegraaf en Geen Stijl zo gek met haar zijn – die weten altijd goed wat het volk wil – berust op een vergissing. Neen, Jenny is een echte nuchtere Friezin. Dat ze sprak op het rechtse feestje van de Nederlandse Leeuw, ach nou ja.

Als Thierry Baudet klinkklare onzin over klimaatverandering debiteert en meteoroloog Gerrit Hiemstra daar nuchter tegenin gaat, roept de redelijkheid om ontslag. Oh nee, om een debat. Dat is toch een heel redelijke vraag..

Hiemstra weet wel beter. Dat de Nederlandse pers nog altijd denkt dat wederwoord hetzelfde is als onzinverkopers evenveel aandacht te geven als wetenschappers, wil nog niet zeggen dat er een debat is. Baudet is niet dom, maar is graag dwars en zeker als links boos wordt. Daar ga je niet mee in debat, die trekt je mee naar beneden. Dat is pas Friese nuchterheid.

Trap toch niet in die rechtse roep om redelijkheid. Helaas heeft de kant van het politieke spectrum nu de wind in de rug en dan wil men nog wel eens toegeeflijk zijn. Wacht maar.


Het is de paradox van de millenials. Ze gaan een heel onzekere financiĆ«le toekomst tegemoet en stemmen op partijen die dat versterken. Meezwammen met de winnaars. Het voelt als in de broek plassen, lekker warm tot het opdroogt en het heel koud wordt. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten