AD gijzelt regionale pers

Het jaar is nog niet op de helft en de rampspoed van extreemrechtse overwinningen in Europa is uitgebleven. Met uitzondering van Nederland zijn na de Brexit en Trump de naargeestige extreemrechtse populisten terug gewezen. Ja, het gelukkigste land is nog niet klaar met Wilders c.s.. Hoe komt dat toch?

Wat het meest duidelijk uit recente uitslagen van omringende landen komt, is dat een meerderheid van de mensen misschien niet allemaal even tevreden zijn, maar toch de doorsneepolitici verkiezen boven dwaalgeesten met een kwaadaardige agenda. Men wil graag eens protesteren tegen de falende politiek, maar dat moet niet leiden tot een Trump of afscheiding van de Europese Unie. 

Enkele maanden geleden heb ik gesuggereerd dat de overwinning van Trump en de Brexit de extreemrechtse revolte in Europa zouden doen voorkomen. Dat is uitgekomen. Helaas, in Nederland is het alleen verhuld doordat traditionele partijen als VVD en CDA met een inmiddels nare anti-immigratie agenda de grootste zijn gebleken. Maar PVV heeft ook gewonnen en de FvD zit nu in de Kamer.

Wat is dat toch in Nederland? Wellicht vooral de onwil van middenpartijen om de problemen van mensen serieus te nemen. En een pers die in meerderheid dezelfde mening is toegedaan als die middenpartijen. Gelukkig wil een meerderheid nog steeds een fatsoenlijk land, maar het kan veranderen.

Hoewel tegenwoordig alles lijkt te gaan over identiteit, migratie en andere vervelende onderwerpen, is natuurlijk de economie nog immer de belangrijkste factor. Al sinds het akkoord van Wassenaar blijven de lonen hier achter bij de stijgende productiviteit. Alleen door meer werkende vrouwen blijven de gezinsinkomens op peil en woningwaarden moeten de idee geven dat we het heel goed hebben.

Mensen zijn niet gek. Ze voelen dat ze aan het kortste eind trekken. Dat de vaste banen verdwijnen, dat beginners kruimelloontjes krijgen en nimmer meer de hoogten van de huidige toppers in de inkomensstructuur zullen bereiken. Dat ouderen in verpleeghuizen lijden. Het wordt dus alleen maar erger. Om de aandacht hiervan af te leiden krijst extreemrechts over immigratie en enge moslims als schuldigen.

De pers zingt het liedje van de middenpolitiek vrolijk mee. Vele journalisten zijn, als ze al economisch zijn opgeleid, nog klassiek van aard en geloven heilig in de werking van de markt. Wie dat al te hard aanvalt, laadt de verdenking op zich een populist te zijn.

Het verschil is dat de echte populisten, ondanks het gegil dat ze niets mogen zeggen, alle ruimte krijgen en de mensen met radicale doordachte meningen amper aan het woord komen.

Decennia heb ik voor een redelijk ruimdenkende regionale krant - de meest gelezen kranten - mogen werken. Nimmer is mij daar ook maar iets in de weg gelegd als het ging om tegen de keer te zijn. Wel sloot je je daarmee uit voor posten als commentaarschrijver, waarvoor men bedachtzame, lees niet aanstoot gevende meningen, voor liet gaan. Censuur was er  evenwel amper.

Wat is er mis gegaan? Laten we het houden op het laten ontploffen van het gezamenlijke persbureau van regionale kranten de GPD door de Wegenerpers. En de bijna ondergang van de kranten door foute managers en instortende advertentiemarkten. Daarop gingen de kranten de samenwerking aan met het Algemeen Dagblad voor het nationale en internationale nieuws. Een onzalige keuze naar al snel bleek.

Voor die krant schrijft onder andere de extreemrechtse journalist Wierd Duk. En zo verschijnen er in mijn krant plots amper onderbouwde artikelen over onhoudbare sociale voorzieningen bij meer immigratie. Over menswetenschappen waar de PvdA al rechts zou zijn en de paradoxale eeuwige klaagzang dat dingen niet gezegd mogen worden. Een onophoudelijke dreigzang van onheil door de islam door zelf benoemde deskundigen met de mening van Duk.

Dat stelt mij teleur. En soms schaam ik me. Als mensen mij hierop aanspreken, ze zien de samenwerking met het AD echt wel,  probeer ik mij in te houden en niet te klagen over mijn oud werkgever, maar het gaat mij langzaam te ver. Niet zo zeer de regionale verslaggeving, maar vooral die wereld buiten de provincie wordt er zo dreigend in een regio zonder dit soort problemen. Mijn oud-collega’s doen er het zwijgen toe. Hopelijk intern niet.

Wil de regionale pers overleven dan zullen ze een alternatief moeten zoeken voor de samenwerking met het AD, of zoveel invloed uitoefenen dat het AD ten goede keert. Want zoals uit het voorgaande is gebleken zijn de mensen misschien wel bezorgd, maar niet zo gek dat ze het kwaad van de PVV daarom de kans willen geven. Dat hebben ze een goede pers verdiend. Nederland is al het zwarte schaap van Europa, het kan nog erger.