Het is moeilijk voor Westerse landen kritisch te zijn op Israël. Dat geldt zeker voor de oudere bevolking van die landen, dat wil zeggen degenen die we doorgaans rekenen onder de babyboomers. Jongeren hebben er minder moeite mee.
Het is eigenlijk niet zo vreemd, dat ouderen Israël niet anders kunnen zien dan als vooruitgeschoven post van het democratische Westen. Een eiland van beschaving te midden van Arabische barbarij. Eenieder boven de vijftig jaar zal zich de sociaalgeografische lessen in het middelbare onderwijs herinneren.
Daar waar de leraren, zeker degenen die even in een kibboets hadden gewerkt wat toen gebruikelijk was, de loftrompet staken over het wonder van Israël. Was het niet een wonder hoe de Israëliërs de woestijn tot leven hadden gebracht met geniale irrigatiesystemen. Daar hadden de Palestijnen nooit aan gedacht.
En wat waren Israëlische soldaten slim in vergelijking met de Arabische tegenstanders. Daar vertelde de leraar hele leuke grappen over. Nee, Israël is het wonder dat de Westerse democratie vermag. Hoezo land gekaapt van Palestijnen, die deden er toch niets mee? Het was toch leeg land?
Dat dit argument nogal koloniale trekjes vertoonde, kwam niet bij ons op. Was dit ook niet de argumentatie waarmee de Europese kolonisators de Amerika´s veroverden? Met de bijbel in de hand kon men aantonen, dat wie het land bewerkt de eigenaar is.
Deze ideologie beheerst het hedendaagse debat nog steeds. Dat Israël helemaal niet een land met een democratische westerse ideologie is, en nooit is geweest wil er maar niet in. Sinds de Verenigde naties de resolutie aannamen, die voorafging aan de oprichting van de staat Israël, hebben de Zionisten niet anders gedaan dan met terreur de Palestijnen verjagen en meer Palestijns land toegeëigend dan toegezegd.
Dat Arabische buren poogden de Zionisten te verjagen was helemaal zo gek niet. Al werd dat hier heel anders verteld. Sinds 1948 heeft Israël de voorwaarden van de stichting van de staat met voeten getreden. Nieuwe resoluties van de VN werden steevast genegeerd.
Bovendien werd de jonge natie volop gesteund door de Verenigde Staten, een land met een vergelijkbare stichtingsgeschiedenis. Niet alleen financieel maar vooral ook met wapens. Met dank aan het niet onaanzienlijk Joodse deel van de bevolking daar. Twijfel aan deze politiek is nog altijd politieke zelfmoord in dit land. Pas als de huidige jongere generatie aan het bewind komt, komt daar verandering in.
Twijfel aan het bestaansrecht van Israël is nog steeds een taboe in de Westerse wereld. Graag verwijzen verdedigers van het onverdedigbare naar de beginselen van bijvoorbeeld Hamas waarin de vernietiging van de staat nog immer vermeld staat. Dat vinden wij ondenkbaar. Ons indenken in de positie van Palestijnen kunnen we kennelijk niet.
Is het zo gek, als je land je afgenomen is, je verjaagd bent en je inmiddels massaal vermoord wordt, dat je de veroorzakers weg wilt hebben? Dat is geen Jodenhaat. Even ter herinnering: Voor de stichting van Israël in 1948 woonden Joden, Palestijnen en christenen relatief vreedzaam samen. Jodenvervolging was meer een Europees dingetje.
Is er een oplossing denkbaar zonder dit indenken in de positie van de Palestijnen? Niet als van Palestijnen gevraagd wordt in te stemmen met een illusionaire tweestaten oplossing. Voor hen is er maar een oplossing: recht op terugkeer naar hun land met gelijke rechten voor iedereen.
Onmogelijk, zeggen we nu. Maar, inmiddels verschuif de publieke opinie. Israël is niet meer de onvoorwaardelijk te steunen natie. Natuurlijk zou het voor Joden na tachtig jaar onderdrukking van de Palestijnen niet een leuk vooruitzicht zijn onder een Palestijnse meerderheid te leven. Aan Zuid-Afrika is te zien dat het wel min of meer vreedzaam kan na de opheffing van de Apartheid.
Er gloort dus wel een beetje hoop, nu de niet-Westerse landen de ogen opengaan. Maar het oprukken van extreemrechts in het Westen, dat zich herkent in het huidige Israël met zijn apartheidspolitiek werkt niet mee. Dat er een groep conservatieve christenen is, die met de eindtijd in gedachten het land door alles zullen steunen, is wellicht nog overkomelijk. Helaas werken die samen met extreemrechts, zoals we zien de VS. En Nederland, ach ja….
Geen opmerkingen:
Een reactie posten