Ieder moment dat je ´s nachts even wakker wordt, spookt dat beeld door je hoofd. Een vader met zijn kind in zijn armen, waarvan het hoofd grotendeels weggeschoten is door Israëlische bommen. Het gezicht is er nog omringd door lillend vlees. Er is een video van een paard en wagen beladen met meelzakken. Een Israëlische soldaat van het meest morele leger ter wereld schept er genoegen in het paard dood te schieten.
Hoeveel van deze beelden zijn er nog nodig om de wereld wakker te schudden? De hoop vervluchtigt langzamerhand. De reacties onder heel timide beelden van de NOS van Israëlische oorlogsmisdaden zijn ongelofelijk grof en hartvochtig. De NOS ziet zich verplicht de reactiemogelijkheid uit te schakelen.
In de Verenigde Staten, het land waar de bommen gefabriceerd worden, vieren de Democraten een feestje op de Conventie om de nominatie van Kamala Harris te vieren. Buiten protesteren mensen tegen de levering van bommen en andere wapens aan de moordzuchtige Israëliërs.
Binnen mogen familieleden van door Hamas gegijzelden hun leed verkondigen. Palestijns leed liever niet. Buiten scanderen de demonstranten de namen van vermoorde baby´s. De deelnemers aan de conventie komen met de oren bedekt naar buiten.
In Nederland roept de leider van de grootste partij in de 2e kamer, volledig achter de terreurstaat te staan. Hij belt ook nog even met de moordenaar Netanyahu. Het extreemrechtse kabinet vindt het niet erg en wil geen stop op de leverantie van onderdelen van de F35-moordmachines aan Israël. Christenen die menen dat de eindtijd zich zal aankondigen in het Beloofde Land staan pal achter de moordenaars.
Maar Hamas. Tja, die aanslag van 7 oktober in de wetenschap dat de reactie gruwelijk zou zijn was erg. Van Mark Rutte mochten we toen niet zeggen: ,,maar´´. Dat Palestijnen al tachtig jaar als derderangsburgers worden behandeld, vermoord en mishandeld, mocht geen excuus zijn. Dat burgers van een bezet land het recht hebben zich gewapend te verzetten, is even vergeten. Alleen Israël heeft het recht op zelfverdediging.
Toen zwarte slaven in de Verenigde Staten in opstand kwamen, begingen ze ook vreselijke misdaden tegen de witte bevolking. Maar dat was geen reden om de slavernij te handhaven. De gruwelen van de slavernij bleken erger.
In de Verenigde Staten en sommige andere landen mag je niet pleiten voor het staken van wapenleveranties aan Israël. Er zijn beelden van politie die wel erg hard optreedt tegen mensen die protesteren tegen de genocide in het Beloofde Land. De slogan: ´From the river tot he sea, Palestine will be free¨ is verboden in de 2e kamer.
De ellende zal niet afgelopen zijn, als Israël stopt met moorden. Het land is verrot tot op het bot. Gods gekozen volk heeft de ogen gesloten voor het Palestijnse leed. Door de Westerse wapenleverantie en financiële steun aan Israël te staken, had het Westen een einde aan de genocide kunnen maken en het land kunnen dwingen de Palestijnen als gelijkwaardige burgers te behandelen. Dat wil men niet.
Voor de rest van de wereld zal dit het keerpunt zijn geweest, waarin het masker van de Westerse hypocrisie is gevallen. Nooit meer kan het Westen optreden tegen misstanden in de wereld met een beroep op mensenrechten.
Hoe het zover heeft kunnen komen, is het raadsel van deze tijd.
We zullen het niet vergeten en dat beeld van dat kind zonder achterhoofd en dat dode paard evenmin. En een nieuw Hamas zal weinig moeite hebben martelaren te vinder voor aanslagen. En er zal geklaagd worden over een golf van antisemitisme.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten