Houdt het nooit
op, dat identiteitsgedoe? Nu is er weer een dingetje rond de dodenherdenking.
Die zou alleen mogen gelden voor onze doden uit WO2 en de Joden natuurlijk. Een
reactie op de suggestie alle doden te herdenken ten gevolge van oorlogen en
andere ellende.
Je kunt je al
weer een beetje voorstellen, hoe zo iets gaat. Zonder dat iemand zich eraan
stoort, zijn de afgelopen jaren bij de dodenherdenking stiekempjes de
naoorlogse oorlogsdoden onder onze militairen erin gesjoemeld. En de homo’s, de
zigeuners.
Het is allemaal
probleemloos gegaan. Geen haan die er naar kraaide. Helaas is na de opkomst van
de extreem rechtse politieke correctheid alles anders geworden. Die correctheid
bestaat er vooral in, alles terug te draaien naar vroeger. En zo wordt een
volstrekt onschuldige suggestie tot landverraad en anti-semitisme verklaard.
Wat is er op
tegen de duizenden mensen op zoek naar een beter bestaan, maar verdronken in de
Middellandse Zee omdat wij weigerden hen toe te laten op het vliegveld, een
plekje te geven in een herdenking. Wat is een herdenking waard, als die alleen
slachtoffers van eigen bodem mag herdenken.
Want ondanks de
voorheen inclusieve herdenking van allen die hun leven verloren in de strijd
tegen het nazisme, is het laatste jaren toch een beetje onze verzetslieden,
onze Joden en zo geworden. En daar pasten die gesneuvelde soldaten tijdens
politionele acties, op VN-missies prima bij.
Het werd zo een
leuke herdenking zonder gedoe over misschien wel niet zo fijne acties van onze
soldaten. En steeds minder hoorde je over de misschien wel niet zo heel dappere
houding van de Nederlanders in WO2. Of de teleurstelling van de verzetslieden
na de oorlog. Extra treurig was nog wel dat met veel bombarie geallieerde
oud-strijders naar ons land werden gehaald en de Russen veelal werden vergeten.
De jongeren die
de herdenking zo aandoenlijk opluisterden met ontroerende declamaties zal
het ongetwijfeld worst wezen of we eigen doden herdenken, of anderen die
treurig aan hun einde zijn gekomen. Zo niet de nieuwe identiteitsdenkers. Het
moet weer een exclusief feestje worden.
Voor die jongeren
zal de huidige discussie nogal bevreemdend overkomen. Natuurlijk horen de
Holocaustslachtoffers erbij, daar hoeft het CIDI zich niet druk over te maken.
Evenmin over de kans dat ze ondersneeuwen bij al die nieuwe doden. Er is geen
sprake van verwatering, eerder zwaarder aanzetten om ook nu het al zo lang is
geleden de jongeren erbij te betrekken door het meer naar deze tijd te trekken.
Of moeten we
aparte herdenkingen voor de bootvluchtelingen en anderen organiseren, met de kans dat de
herdenkers elkaar niet meer treffen bij een nationale herdenking? Laat de
dodenherdenking toch niet kapen door de extreemrechtse identiteitsgelovigen.
Houd het een plechtigheid voor alle slachtoffers van het kwaad dat mensen
elkaar aandoen. Daarmee doe je ook de slachtoffers van de Holocaust meer recht,
dan met een exclusieve langzaam vervluchtigende herdenking.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten